Λευχαιμία

Τι είναι η λευχαιμία;

Η λευχαιμία είναι ένας συλλογικός όρος για διάφορους τύπους καρκίνου του αίματος που διαφέρουν ως προς τον τύπο και την έκταση του κυτταρικού πολλαπλασιασμού. Υπάρχουν δύο κύριες μορφές στους σκύλους: η λεμφοειδής λευχαιμία και η μυελοειδής λευχαιμία.

Η λεμφοειδής λευχαιμία εμφανίζεται όταν τα λεμφοκύτταρα, ένας τύπος λευκών αιμοσφαιρίων που είναι υπεύθυνος για την άμυνα του ανοσοποιητικού συστήματος, πολλαπλασιάζονται αφύσικα. Αυτά τα καρκινικά κύτταρα συσσωρεύονται στους λεμφαδένες και μπορεί να προσβάλουν και άλλα όργανα όπως ο σπλήνας, το ήπαρ ή ο μυελός των οστών. Η λεμφοειδής λευχαιμία μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια. Η οξεία μορφή είναι πιο επιθετική και έχει χειρότερη πρόγνωση από τη χρόνια μορφή.

Η μυελοειδής λευχαιμία προσβάλλει τα μυελοειδή κύτταρα που σχηματίζονται στο μυελό των οστών και μπορεί να γίνουν διάφοροι τύποι λευκών αιμοσφαιρίων. Τα κύτταρα αυτά διαιρούνται ανεξέλεγκτα και εκτοπίζουν τα φυσιολογικά κύτταρα του αίματος στο μυελό των οστών. Η μυελοειδής λευχαιμία μπορεί επίσης να είναι οξεία ή χρόνια. Η οξεία μορφή είναι πιο επικίνδυνη και έχει χαμηλότερο ποσοστό επιβίωσης από τη χρόνια μορφή.

Ποιες είναι οι αιτίες της λευχαιμίας στους σκύλους;

Τα ακριβή αίτια της λευχαιμίας στους σκύλους δεν είναι ακόμη γνωστά. Θεωρείται ότι πρόκειται για μια αυθόρμητη μετάλλαξη στο γενετικό υλικό των κυττάρων που οδηγεί σε διαταραγμένη κυτταρική διαίρεση. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης λευχαιμίας, όπως

• Έκθεση σε ακτινοβολία ή τοξικές χημικές ουσίες
• Ορισμένες ιογενείς ασθένειες, όπως ο παρβοϊός του σκύλου ή ο ερπητοϊός του σκύλου
• Αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό σύστημα
• γενετική προδιάθεση

Ορισμένες φυλές σκύλων είναι πιο επιρρεπείς στη λευχαιμία από άλλες. Σε αυτές περιλαμβάνονται, για παράδειγμα, το Golden Retriever, ο Γερμανικός Ποιμενικός, το Boxer ή το Beagle.

Ποια είναι τα συμπτώματα της λευχαιμίας στους σκύλους;

Τα συμπτώματα της λευχαιμίας στους σκύλους εξαρτώνται από τον τύπο και το στάδιο της νόσου. Μπορεί να είναι πολύ μη ειδικά και συχνά συγχέονται με άλλες ασθένειες. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της λευχαιμίας περιλαμβάνουν

• Απώλεια της όρεξης και απώλεια βάρους
• Κόπωση και αδυναμία
• Πυρετός και λοιμώξεις
• Αιμορραγία ή μώλωπες στο δέρμα ή στα ούλα
• Οίδημα των λεμφαδένων ή του σπλήνα
• Αυξημένη δίψα και αυξημένη ούρηση
• Αλλαγές στη συμπεριφορά, όπως απάθεια ή επιθετικότητα

Εάν παρατηρήσετε ένα ή περισσότερα από αυτά τα συμπτώματα στο σκύλο σας, θα πρέπει να τον πάτε στον κτηνίατρο το συντομότερο δυνατό. Μόνο μια ενδελεχής εξέταση μπορεί να διαγνώσει τη λευχαιμία και να αποκλείσει άλλες πιθανές αιτίες.

Πώς διαγιγνώσκεται η λευχαιμία του σκύλου;

Για τη διάγνωση της λευχαιμίας στους σκύλους, ο κτηνίατρος θα χρειαστεί να πραγματοποιήσει διάφορες εξετάσεις. Αυτές περιλαμβάνουν:

• Μια κλινική εξέταση για την αξιολόγηση της γενικής κατάστασης του σκύλου και την ανίχνευση τυχόν ανωμαλιών.
• Μια γενική αίματος για τον προσδιορισμό του αριθμού και του τύπου των λευκών αιμοσφαιρίων και τον έλεγχο άλλων τιμών του αίματος.
• Βιοψία μυελού των οστών για τη λήψη δείγματος του μυελού των οστών και την ανάλυσή του στο μικροσκόπιο. Αυτή είναι η οριστική εξέταση για την επιβεβαίωση του τύπου και της έκτασης της λευχαιμίας.
• Ακτινογραφία Χ ή υπερηχογράφημα για την ανίχνευση πιθανών αλλαγών σε όργανα όπως οι λεμφαδένες, ο σπλήνας ή το ήπαρ.

Πώς αντιμετωπίζεται η λευχαιμία του σκύλου;

Η θεραπεία της λευχαιμίας στους σκύλους εξαρτάται από τον τύπο, το στάδιο και την κατάσταση της υγείας του σκύλου. Στόχος είναι να σταματήσει ή να επιβραδυνθεί ο πολλαπλασιασμός των καρκινικών κυττάρων, να ανακουφιστούν τα συμπτώματα και να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής του σκύλου. Οι συνηθέστερες μέθοδοι θεραπείας είναι

• Χημειοθεραπεία, η οποία περιλαμβάνει τη χορήγηση φαρμάκων που αναστέλλουν την κυτταρική διαίρεση. Η χημειοθεραπεία μπορεί να χορηγηθεί από το στόμα ή ενδοφλεβίως και έχει διάφορες παρενέργειες, όπως ναυτία, έμετος, τριχόπτωση ή λοιμώξεις.
• Ακτινοθεραπεία, η οποία περιλαμβάνει την ακτινοβόληση των προσβεβλημένων περιοχών με ακτινοβολία υψηλής ενέργειας. Η ακτινοθεραπεία μπορεί να μειώσει το μέγεθος των όγκων και να ανακουφίσει τον πόνο. Μπορεί επίσης να προκαλέσει παρενέργειες όπως ερεθισμό του δέρματος, απώλεια μαλλιών ή ναυτία.
• Ανοσοθεραπεία, η οποία περιλαμβάνει τη διέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος για την καταπολέμηση των καρκινικών κυττάρων. Η ανοσοθεραπεία μπορεί να πραγματοποιηθεί με τη χρήση εμβολιασμών, αντισωμάτων ή κυτταροκινών. Μπορεί επίσης να προκαλέσει παρενέργειες όπως πυρετό, ρίγη ή αλλεργικές αντιδράσεις.
• Υποστηρικτική θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει τη χορήγηση υγρών, αντιβιοτικών, παυσίπονων ή συμπληρωμάτων για την ενίσχυση του σκύλου και την ανακούφιση των συμπτωμάτων του.

Ποια είναι η πρόγνωση της λευχαιμίας του σκύλου;

Δυστυχώς, η πρόγνωση της λευχαιμίας στους σκύλους δεν είναι πολύ καλή. Οι περισσότεροι σκύλοι επιβιώνουν μόνο λίγους μήνες μετά τη διάγνωση. Το ποσοστό επιβίωσης εξαρτάται από τον τύπο και το στάδιο της λευχαιμίας. Η οξεία μορφή έχει χειρότερη πρόγνωση από τη χρόνια μορφή. Η λεμφοειδής λευχαιμία έχει καλύτερη πρόγνωση από τη μυελοειδή λευχαιμία.

Η θεραπεία μπορεί να παρατείνει τη ζωή του σκύλου και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής του, αλλά δεν μπορεί να θεραπεύσει τη νόσο. Ορισμένοι σκύλοι ανταποκρίνονται καλύτερα στη θεραπεία από ό,τι άλλοι. Ο κτηνίατρος θα σας βοηθήσει να επιλέξετε την καλύτερη επιλογή για τον σκύλο σας και θα σας ενημερώσει για πιθανές επιπλοκές ή παρενέργειες.

Πότε πρέπει να κοιμηθεί ένας σκύλος με λευχαιμία;

Η απόφαση για την ευθανασία ενός σκύλου με λευχαιμία είναι μια πολύ δύσκολη και προσωπική απόφαση. Δεν υπάρχει σωστή ή λανθασμένη πορεία δράσης. Θα πρέπει να ζητήσετε τη συμβουλή του κτηνιάτρου σας και να σχηματίσετε τη δική σας γνώμη.

Ορισμένοι παράγοντες που θα πρέπει να λάβετε υπόψη σας είναι οι εξής:

• Η υγεία του σκύλου
• Η αποτελεσματικότητα της θεραπείας
• Η ποιότητα ζωής του σκύλου
• τα οικονομικά σας μέσα
• Το συναισθηματικό σας δέσιμο με το σκύλο

Θα πρέπει να κάνετε ευθανασία στο σκύλο σας εάν πονάει πολύ και δεν μπορεί να ανακουφιστεί, εάν δεν απολαμβάνει πλέον τη ζωή ή εάν είναι σοβαρά άρρωστος και δεν υπάρχει ελπίδα ανάρρωσης.

Δεν θα πρέπει να κάνετε ευθανασία στο σκύλο σας εάν είναι ακόμη ενεργός, εάν εξακολουθεί να ενδιαφέρεται για το περιβάλλον του ή εάν έχει ακόμη πιθανότητες ανάρρωσης.

Θα πρέπει πάντα να βάζετε πρώτα την ευημερία του σκύλου σας και να μην τον αφήνετε να υποφέρει. Θα πρέπει επίσης να σέβεστε τα δικά σας συναισθήματα και να μην αισθάνεστε ένοχοι για την όποια απόφασή σας.