Skip to main content

αλλεργικές αντιδράσεις

Μια αναπαράσταση του αλλεργικές αντιδράσεις

Οι αλλεργίες είναι μια συχνή πάθηση στους σκύλους που μπορεί να οδηγήσει σε κνησμό, δερματικά προβλήματα, γαστρεντερικές ενοχλήσεις ή ακόμη και σε σοκ που απειλούν τη ζωή. Σε αυτό το άρθρο, θα μάθετε για τις αιτίες, τα συμπτώματα και τις θεραπευτικές επιλογές για τις πιο κοινές αλλεργίες στους σκύλους.

Τι είναι η αλλεργία;

Η αλλεργία είναι μια υπερβολική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος σε ορισμένες, συνήθως αβλαβείς ουσίες που ονομάζονται αλλεργιογόνα. Αυτά μπορεί να είναι, για παράδειγμα, γύρη, γρασίδι, ακάρεα, ψύλλοι, συστατικά τροφίμων ή φάρμακα. Όταν ο σκύλος σας έρχεται σε επαφή με ένα αλλεργιογόνο, το σώμα του παράγει αντισώματα εναντίον του, τα οποία πυροδοτούν μια φλεγμονώδη αντίδραση. Αυτή μπορεί να εκδηλωθεί με διαφορετικό τρόπο ανάλογα με τον τύπο της αλλεργίας και το όργανο που επηρεάζεται.

Ποιες αλλεργίες υπάρχουν στους σκύλους;

Υπάρχουν διάφοροι τύποι αλλεργιών στους σκύλους, οι οποίοι διαφέρουν ως προς τη συχνότητα, την αιτία και τα συμπτώματά τους. Οι πιο σημαντικές είναι

Αλλεργία στο σάλιο των ψύλλων

Η αλλεργία στο σάλιο των ψύλλων είναι ο πιο κοινός τύπος αλλεργίας στους σκύλους. Προκαλείται από το σάλιο που απελευθερώνουν οι ψύλλοι όταν δαγκώνουν. Η αλλεργική αντίδραση μπορεί να προκληθεί από ένα μόνο δάγκωμα ψύλλου και οδηγεί σε έντονο κνησμό, ιδιαίτερα γύρω από τη βάση της ουράς, τα πίσω πόδια και την κοιλιά. Το δέρμα μπορεί να είναι ερυθρό, φολιδωτό ή φλεγμονώδες και μπορεί να αναπτυχθούν κρούστες ή τριχόπτωση. Η αλλεργία στο σάλιο των ψύλλων μπορεί να εμφανιστεί οποιαδήποτε εποχή του έτους και επηρεάζει εξίσου όλες τις φυλές και τα φύλα.

Περιβαλλοντική αλλεργία (ατοπική δερματίτιδα)

Η περιβαλλοντική αλλεργία είναι η δεύτερη πιο συχνή αλλεργία στους σκύλους. Προκαλείται από διάφορες περιβαλλοντικές ουσίες, όπως η γύρη, τα χόρτα, οι μούχλες ή τα ακάρεα της οικιακής σκόνης. Η αλλεργική αντίδραση επηρεάζει συνήθως το δέρμα και οδηγεί σε κνησμό, ερυθρότητα, πρήξιμο ή εξάνθημα σε διάφορα μέρη του σώματος, ιδίως στα αυτιά, τα πόδια, τη μουσούδα ή το στομάχι. Η περιβαλλοντική αλλεργία εμφανίζεται συνήθως εποχιακά και μπορεί να επιδεινωθεί με την πάροδο του χρόνου. Ορισμένες φυλές είναι πιο ευαίσθητες από άλλες, όπως τα West Highland White Terrier, τα γαλλικά μπουλντόγκ και τα Λαμπραντόρ Ριτρίβερ.

Τροφική αλλεργία

Η τροφική αλλεργία είναι η τρίτη πιο συχνή αλλεργία στους σκύλους. Προκαλείται από ορισμένα συστατικά της τροφής, όπως πρωτεΐνες (κρέας, αυγά, γαλακτοκομικά προϊόντα) ή υδατάνθρακες (δημητριακά). Η αλλεργική αντίδραση μπορεί να επηρεάσει τόσο το δέρμα όσο και το γαστρεντερικό σύστημα και να οδηγήσει σε κνησμό, δερματικές αλλαγές, διάρροια ή εμετό. Η τροφική αλλεργία μπορεί να εμφανιστεί ανά πάσα στιγμή και εξαρτάται από την ατομική ευαισθησία του σκύλου. Ορισμένες φυλές έχουν προδιάθεση σε αυτήν, όπως το αγγλικό μπουλντόγκ, το παγκ ή το σαρ-πέι.

Αλλεργία από τσίμπημα εντόμου

Η αλλεργία από τσίμπημα εντόμου είναι μια σπάνια αλλά δυνητικά επικίνδυνη αλλεργία στους σκύλους. Προκαλείται από το τσίμπημα ή το δάγκωμα εντόμων, όπως οι μέλισσες, οι σφήκες ή τα μυρμήγκια. Η αλλεργική αντίδραση μπορεί να προκαλέσει τοπικό πόνο, πρήξιμο ή ερυθρότητα στο σημείο του τσιμπήματος ή να εξαπλωθεί σε ολόκληρο το σώμα και να οδηγήσει σε κνίδωση (συρίγγια), αναπνευστική δυσχέρεια ή σοκ. Οι αλλεργίες από τσιμπήματα εντόμων μπορεί να είναι απειλητικές για τη ζωή και απαιτούν άμεση κτηνιατρική περίθαλψη.

Πώς διαγιγνώσκεται η αλλεργία στους σκύλους;

Η διάγνωση μιας αλλεργίας στους σκύλους δεν είναι πάντα εύκολη, καθώς τα συμπτώματα είναι συχνά μη ειδικά και μπορεί να επικαλύπτονται με άλλες ασθένειες. Προκειμένου να προσδιοριστεί η ακριβής αιτία της αλλεργίας, ο κτηνίατρος πρέπει να λάβει λεπτομερές ιατρικό ιστορικό (συνέντευξη), να εξετάσει κλινικά τον σκύλο και, εάν είναι απαραίτητο, να διατάξει περαιτέρω εξετάσεις. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν

  • Δοκιμές δέρματος: αυτό περιλαμβάνει την εφαρμογή διαφόρων αλλεργιογόνων στο ξυρισμένο δέρμα του σκύλου και την παρατήρηση της αντίδρασης. Η εξέταση αυτή είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για περιβαλλοντικές αλλεργίες.
  • Εξετάσεις αίματος: Ένα δείγμα αίματος από το σκύλο αναλύεται για ειδικά αντισώματα έναντι διαφόρων αλλεργιογόνων. Η εξέταση αυτή είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για τροφικές αλλεργίες.
  • Δίαιτα αποκλεισμού: Ο σκύλος αλλάζει σε μια ειδική τροφή που δεν περιέχει πιθανά αλλεργιογόνα για αρκετές εβδομάδες. Όταν τα συμπτώματα υποχωρήσουν, επανεισάγονται σταδιακά τα επιμέρους συστατικά της τροφής, προκειμένου να εντοπιστεί ο εκλυτικός παράγοντας. Αυτή η εξέταση είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για τροφικές αλλεργίες.

Πώς αντιμετωπίζεται η αλλεργία στους σκύλους;

Η θεραπεία μιας αλλεργίας σε σκύλους εξαρτάται από τον τύπο και τη σοβαρότητα της αλλεργίας. Ο σημαντικότερος στόχος είναι η αποφυγή ή η μείωση της επαφής με το αλλεργιογόνο. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τα ακόλουθα μέτρα, για παράδειγμα:

  • Προστασία από τους ψύλλους: τακτική χρήση φαρμάκων για τους ψύλλους, σχολαστικός καθαρισμός του περιβάλλοντος και θεραπεία των άλλων κατοικίδιων ζώων στο νοικοκυριό.
  • Προστασία του περιβάλλοντος : Αποφυγή περιπάτων κατά την εποχή της γύρης, συχνό πλύσιμο του κρεβατιού και των κουβερτών του σκύλου, χρήση καθαριστών αέρα ή υγραντήρων.
  • Αλλαγή τροφής: Επιλογή υποαλλεργικής τροφής ή δίαιτας αποκλεισμού, αποφυγή λιχουδιών ή υπολειμμάτων από το τραπέζι που μπορεί να περιέχουν αλλεργιογόνα.
  • Προστασία από έντομα: Αποφύγετε περιοχές με πολλά έντομα, χρησιμοποιήστε εντομοαπωθητικά ή δίχτυα.

Επιπλέον, ο κτηνίατρος μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα για την ανακούφιση των συμπτωμάτων ή την καταστολή της ανοσολογικής αντίδρασης. Αυτά μπορεί να είναι

  • Αντιισταμινικά: Αυτά αναστέλλουν την απελευθέρωση της ισταμίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που είναι υπεύθυνος για την αλλεργική αντίδραση. Μπορούν να μειώσουν τον κνησμό και το πρήξιμο.
  • Κορτικοστεροειδή: Πρόκειται για αντιφλεγμονώδεις ορμόνες που καταστέλλουν την ανοσολογική απόκριση. Μπορούν να μειώσουν τον κνησμό, την ερυθρότητα και τη φλεγμονή.
  • Ανοσοκατασταλτικά: Πρόκειται για φάρμακα που αποδυναμώνουν ειδικά το ανοσοποιητικό σύστημα. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για σοβαρές ή χρόνιες αλλεργίες.
  • Ανοσοθεραπεία: Πρόκειται για μια μακροχρόνια θεραπεία κατά την οποία ο σκύλος λαμβάνει τακτικά ενέσεις με μικρές ποσότητες του αλλεργιογόνου προκειμένου να τον απευαισθητοποιήσει σταδιακά. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για περιβαλλοντικές αλλεργίες.

Πώς μπορούν να προληφθούν οι αλλεργίες στους σκύλους;

Δεν είναι πάντα δυνατό να προλαμβάνονται οι αλλεργίες στους σκύλους, καθώς πολλοί παράγοντες μπορεί να παίζουν ρόλο. Ορισμένοι σκύλοι έχουν γενετική προδιάθεση για αλλεργίες ή τις αναπτύσσουν κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν ορισμένα μέτρα που μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης αλλεργιών ή τουλάχιστον να καθυστερήσουν την εμφάνισή τους. Αυτά περιλαμβάνουν

  • Έγκαιρη ανίχνευση: Εάν παρατηρήσετε σημάδια αλλεργίας στον σκύλο σας, θα πρέπει να τον πάτε σε κτηνίατρο το συντομότερο δυνατό για διάγνωση και έναρξη θεραπείας. Όσο νωρίτερα αναγνωριστεί και αντιμετωπιστεί μια αλλεργία, τόσο καλύτερες είναι οι προοπτικές για τον σκύλο σας.
  • Υγιεινή διατροφή : Μια ισορροπημένη και υψηλής ποιότητας διατροφή μπορεί να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα του σκύλου σας.

Η αλλεργία στους σκύλους είναι μια υπερβολική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος σε κανονικά αβλαβείς ουσίες, γνωστές ως αλλεργιογόνα. Υπάρχουν διάφοροι τύποι αλλεργιών, όπως η αλλεργία στο σάλιο του ψύλλου, η περιβαλλοντική αλλεργία, η τροφική αλλεργία και η αλλεργία από τσίμπημα εντόμου, η κάθε μία με διαφορετικές αιτίες και συμπτώματα. Η διάγνωση μιας αλλεργίας απαιτεί ενδελεχή εξέταση από κτηνίατρο, συμπεριλαμβανομένων δερματικών και αιματολογικών εξετάσεων ή δίαιτας αποκλεισμού. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει αποφυγή του αλλεργιογόνου, φαρμακευτικές θεραπείες όπως αντιισταμινικά ή κορτικοστεροειδή και σε ορισμένες περιπτώσεις ανοσοθεραπεία. Τα προληπτικά μέτρα για τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης αλλεργιών περιλαμβάνουν υγιεινή διατροφή και έγκαιρη ανίχνευση των συμπτωμάτων μέσω τακτικών κτηνιατρικών εξετάσεων.


Οι συγγραφείς υποθέτουν ότι πρέπει να ζητείται η γνώμη κτηνιάτρου εάν ένα ζώο είναι άρρωστο και ότι τα φάρμακα πρέπει να λαμβάνονται μόνο μετά από διαβούλευση με γιατρό ή φαρμακοποιό. Μόνο μια εξατομικευμένη εξέταση μπορεί να οδηγήσει σε διάγνωση και απόφαση θεραπείας.

Μπορούμε να σας βοηθήσουμε να βρείτε τον πλησιέστερο κτηνίατρο → Με αυτόν τον τρόπο