Skip to main content

Ηπατικός δάκος

Τα ηπατικά σκουλήκια είναι παράσιτα που ανήκουν στην ομάδα των παρασιτικών σκουληκιών. Μπορούν να προσβάλλουν διάφορα όργανα του σκύλου, ιδίως το ήπαρ και τους χοληφόρους πόρους. Οι πιο συνηθισμένοι ηπατοφράκτες στους σκύλους είναι ο μεγάλος ηπατοφράκτης (Fasciola hepatica) και ο μικρός ηπατοφράκτης (Dicrocoelium dendriticum). Αυτά τα παράσιτα μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα υγείας και πρέπει να αντιμετωπίζονται από κτηνίατρο.

Πώς μολύνονται οι σκύλοι με ηπατικές χόνδρες;

Η μόλυνση με ηπατοφράγματα συμβαίνει μέσω της σίτισης ωμού ή ανεπαρκώς θερμαινόμενου κρέατος ή ψαριού που είναι μολυσμένο με τις προνύμφες των παρασίτων. Ο μεγάλος ηπατικός ακάρεως έχει έναν περίπλοκο κύκλο ανάπτυξης που περιλαμβάνει διάφορους ενδιάμεσους ξενιστές. Τα αυγά του παρασίτου απεκκρίνονται στα κόπρανα του τελικού ξενιστή (π.χ. πρόβατα, βοοειδή, ελάφια) και εισέρχονται σε υδάτινα σώματα, όπου εκκολάπτονται σε προνύμφες. Οι προνύμφες αυτές μολύνουν σαλιγκάρια του γλυκού νερού, στα οποία αναπτύσσονται και πολλαπλασιάζονται. Στη συνέχεια απελευθερώνονται περαιτέρω προνύμφες από τα σαλιγκάρια, οι οποίες προσκολλώνται σε υδρόβια φυτά. Όταν ένας σκύλος τρώει αυτά τα φυτά ή πίνει νερό μολυσμένο με αυτά, καταπίνει τις προνύμφες. Στη συνέχεια, οι προνύμφες μεταναστεύουν μέσω του εντερικού τοιχώματος στην κοιλιακή κοιλότητα και από εκεί στο ήπαρ, όπου ωριμάζουν σε ενήλικα σκουλήκια.

Ο μικρός ηπατικός μύκητας έχει παρόμοιο κύκλο ζωής, αλλά οι ενδιάμεσοι ξενιστές του είναι τα μυρμήγκια και όχι τα σαλιγκάρια. Τα μυρμήγκια καταπίνουν τις προνύμφες του παρασίτου, οι οποίες στη συνέχεια επηρεάζουν τη συμπεριφορά τους. Τα μολυσμένα μυρμήγκια σκαρφαλώνουν σε φύλλα χόρτου ή άλλα φυτά και κολλάνε εκεί. Όταν ένας σκύλος τρώει ή τσιμπάει αυτά τα φυτά, καταπίνει τα μυρμήγκια και συνεπώς τις προνύμφες. Στη συνέχεια, οι προνύμφες εισέρχονται στο ήπαρ και στους χοληφόρους πόρους μέσω του εντέρου.

Ποια συμπτώματα παρουσιάζουν οι σκύλοι με ηπατικές γλωχίνες;

Τα συμπτώματα μιας λοίμωξης από ηπατοφράκτη σε σκύλους εξαρτώνται από τον τύπο και τον αριθμό των παρασίτων, το στάδιο της νόσου και τη γενική κατάσταση του ζώου. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα περιλαμβάνουν

  • Απώλεια της όρεξης
  • απώλεια βάρους
  • διάρροια
  • εμετός
  • ίκτερος (κιτρίνισμα των βλεννογόνων και του δέρματος)
  • κοιλιακό άλγος
  • Αναιμία
  • αιμορραγίες
  • πυρετός
  • Συσσώρευση υγρού στην κοιλιά (ασκίτης)
  • Διεύρυνση του ήπατος
  • Φλεγμονή των χοληφόρων πόρων
  • Χολόλιθοι
  • Ηπατική ανεπάρκεια

Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί επίσης να εμφανιστούν νευρολογικά συμπτώματα, όπως σπασμοί, παράλυση ή αλλαγές στη συμπεριφορά, εάν τα παράσιτα εισέλθουν στον εγκέφαλο ή το νωτιαίο μυελό.

Πώς διαγιγνώσκεται η λοίμωξη από τον ηπατικό δάκο στους σκύλους;

Η διάγνωση της λοίμωξης από ηπατικό δονάκιο σε σκύλους βασίζεται στο ιατρικό ιστορικό, τα κλινικά συμπτώματα, την γενική αίματος, τη βιοχημική ανάλυση και την ανίχνευση των παρασίτων ή των αυγών τους στα κόπρανα ή τη χολή. Καθώς τα αυγά δεν αποβάλλονται συνεχώς, μπορεί να χρειαστούν αρκετά δείγματα κοπράνων για να επιβεβαιωθεί μια μόλυνση. Η εξέταση με υπερηχογράφημα μπορεί επίσης να βοηθήσει στην ανίχνευση αλλαγών στο ήπαρ ή στους χοληφόρους πόρους.

Πώς αντιμετωπίζεται η λοίμωξη από ηπατικό δονάκιο σε σκύλους;

Η θεραπεία μιας λοίμωξης από ηπατικό δονάκιο σε σκύλους συνίσταται στη χορήγηση ειδικών φαρμάκων αποπαρασίτωσης που σκοτώνουν τα παράσιτα. Οι δραστικές ουσίες που είναι αποτελεσματικές κατά των ηπατικών ακάρεων περιλαμβάνουν την πραζικουαντέλη, την αλβενδαζόλη ή την τρικλαβενδαζόλη. Η θεραπεία διαρκεί συνήθως αρκετές ημέρες και πρέπει να συνταγογραφείται και να παρακολουθείται από κτηνίατρο. Εκτός από την αποπαρασίτωση, είναι επίσης σημαντικό να ανακουφιστούν τα συμπτώματα και να υποστηριχθεί η ηπατική λειτουργία. Για το σκοπό αυτό μπορούν να χρησιμοποιηθούν παυσίπονα, αντιφλεγμονώδη, αντιβιοτικά, εγχύσεις, βιταμίνες ή προστατευτικά του ήπατος. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί επίσης να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση χολόλιθων ή αποστημάτων.

Πώς μπορώ να αποτρέψω μια μόλυνση από ηπατική χολέρα σε σκύλους;

Ο καλύτερος τρόπος για να προλάβετε τη μόλυνση από τον ηπατικό δάκο στους σκύλους είναι να αποφεύγετε το ωμό ή μη καλά μαγειρεμένο κρέας ή ψάρι που μπορεί να είναι μολυσμένο με τις προνύμφες των παρασίτων. Θα πρέπει επίσης να λαμβάνεται μέριμνα ώστε ο σκύλος να μην πίνει νερό από στάσιμα νερά ή να μην τρώει φυτά που έχουν έρθει σε επαφή με μολυσμένα σαλιγκάρια ή μυρμήγκια. Η τακτική αποπαρασίτωση μπορεί επίσης να βοηθήσει στην πρόληψη ή την αναγνώριση μιας λοίμωξης σε πρώιμο στάδιο.

 

Οι συγγραφείς υποθέτουν ότι πρέπει να ζητείται η γνώμη κτηνιάτρου εάν ένα ζώο είναι άρρωστο και ότι τα φάρμακα πρέπει να λαμβάνονται μόνο μετά από διαβούλευση με γιατρό ή φαρμακοποιό. Μόνο μια εξατομικευμένη εξέταση μπορεί να οδηγήσει σε διάγνωση και απόφαση θεραπείας.

Μπορούμε να σας βοηθήσουμε να βρείτε τον πλησιέστερο κτηνίατρο → Με αυτόν τον τρόπο