Choroba wysokościowa

Jakie są przyczyny i czynniki ryzyka choroby wysokościowej u psów?

Przyczyną choroby wysokościowej jest niższe stężenie tlenu w powietrzu, które zmniejsza się wraz ze wzrostem wysokości. Oznacza to, że pies może pobrać mniej tlenu z każdym oddechem niż na poziomie morza. Aby zrekompensować ten niedobór, pies musi oddychać szybciej i głębiej, co prowadzi do zwiększonego obciążenia układu sercowo-naczyniowego. Ponadto pies traci więcej płynów i elektrolitów z powodu zwiększonego oddychania, co może prowadzić do odwodnienia i zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej.

Nie wszystkie psy reagują tak samo na wysokość. Niektóre czynniki mogą zwiększać lub zmniejszać ryzyko wystąpienia choroby wysokościowej. Należą do nich

• Szybkość wchodz enia na wysokość: im szybciej wchodzisz z psem na wysokość, tym mniej czasu ma jego organizm na przystosowanie się do zmieniających się warunków. Zaleca się, aby nie wspinać się na więcej niż 300-500 metrów dziennie i robić dzień odpoczynku co 1000 metrów.
• Wysokość początkowa: Im wyżej rozpoczniesz wędrówkę z psem, tym większa będzie różnica w stosunku do wysokości docelowej i tym większe ryzyko wystąpienia choroby wysokościowej. Jeśli przybywasz z psem z niskiej wysokości, powinieneś dać mu co najmniej jeden dzień na aklimatyzację na nowej wysokości przed kontynuowaniem wspinaczki.
• Wysokość docelowa: Im wyżej wejdziesz z psem, tym niższe będzie stężenie tlenu w powietrzu i tym większe będzie ryzyko wystąpienia choroby wysokościowej. Pierwsze objawy choroby wysokościowej mogą pojawić się na wysokości około 2500 metrów. Od wysokości około 4000 metrów mogą wystąpić poważne powikłania, takie jak obrzęk płuc lub mózgu, które mogą zagrażać życiu.
• Kondycja fizyczna : Im sprawniejszy i zdrowszy jest pies, tym lepiej może przystosować się do wysokości. Jeśli Twój pies cierpi na przewlekłe choroby, takie jak problemy z sercem, płucami lub nerkami, nie powinieneś zabierać go na duże wysokości lub wcześniej zasięgnąć porady weterynarza. Wiek i waga psa również mogą odgrywać pewną rolę. Psy starsze lub z nadwagą są często mniej wydajne i bardziej podatne na chorobę wysokościową.
• Rasa: Niektóre rasy psów są lepiej przystosowane do wysokości niż inne. Należą do nich na przykład psy górskie lub pasterskie, takie jak berneńczyki górskie, border collie lub teriery tybetańskie. Psy te często mają większą pojemność płuc i większą liczbę czerwonych krwinek, które poprawiają transport tlenu. Inne rasy psów, takie jak mopsy, buldogi lub boksery, często mają ograniczone oddychanie i dlatego są mniej odpowiednie do przebywania na dużych wysokościach.

Jakie są objawy choroby wysokościowej u psów?

Objawy choroby wysokościowej u psów mogą się różnić w zależności od stopnia nasilenia. Najczęstsze objawy obejmują

• dyszenie
• niepokój
• zmęczenie
• utrata apetytu
• wymioty
• biegunka
• drżenie
• Niebieski język lub dziąsła
• Kaszel
• Krwawienia z nosa
• Chwiejny chód
• Zaburzenia świadomości
• Drgawki

Jeśli zauważysz jeden lub więcej z tych objawów u swojego psa, powinieneś natychmiast rozpocząć schodzenie i skonsultować się z weterynarzem. Choroba wysokościowa może szybko się pogarszać i prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń, a nawet śmierci.

Jak zapobiegać chorobie wysokościowej u psów?

Najlepszym sposobem zapobiegania chorobie wysokościowej u psów jest powolne i stopniowe wchodzenie na wysokość. Należy pamiętać o następujących wskazówkach:

• Dokładnie zaplanuj trasę i zapoznaj się z warunkami wysokościowymi. Unikaj gwałtownych zmian wysokości i nie pokonuj więcej niż 300-500 metrów dziennie. Rób dzień odpoczynku co 1000 metrów, aby dać psu czas na aklimatyzację.
• Zwracaj uwagę na fizyczne sygnały psa. Jeśli zauważysz, że pies zwalnia, częściej się zatrzymuje lub wykazuje oznaki dyskomfortu, powinieneś zrobić przerwę lub przerwać wspinaczkę. Nie zmuszaj psa do kontynuowania marszu, jeśli nie chce lub nie może.
• Zapewnij odpowiednie spożycie płynów i pokarmu. Podczas dyszenia pies traci więcej wody i elektrolitów niż zwykle. Dlatego regularnie podawaj mu świeżą wodę do picia i ewentualnie dodaj trochę soli lub elektrolitów w proszku. Podawaj psu lekkostrawną i bogatą w energię karmę, aby pokryć jego zapotrzebowanie na kalorie. Unikaj ciężkich lub tłustych posiłków, które mogą powodować nudności lub wymioty.
• Chroń psa przed zimnem i słońcem. Temperatury na dużych wysokościach mogą się znacznie różnić, a w nocy mogą być bardzo niskie. Upewnij się, że pies ma ciepłe i suche miejsce do spania i w razie potrzeby przykryj go kocem. Promienie słoneczne są również bardziej intensywne na dużych wysokościach i mogą prowadzić do oparzeń słonecznych lub podrażnień oczu. Chroń swojego psa kremem przeciwsłonecznym lub kapeluszem przeciwsłonecznym i unikaj wystawiania go na bezpośrednie działanie promieni słonecznych przez dłuższy czas.
• Przed podróżą skonsultuj się z weterynarzem. Jeśli nie masz pewności, czy Twój pies nadaje się do podróży na duże wysokości, powinieneś wcześniej zasięgnąć porady weterynarza. Może on zbadać psa i w razie potrzeby przepisać leki, które pomogą mu przystosować się do wysokości. Należą do nich na przykład acetazolamid, który stymuluje oddychanie, lub deksametazon, który zmniejsza stan zapalny.