Dierlijke bijproducten
Wat zijn dierlijke bijproducten?
Dierlijke bijproducten zijn alle dierlijke bestanddelen van een diervoeder die noch vlees, noch dierlijke oliën, gepasteuriseerde zuivelproducten of eiergerechten zijn. Ze zijn meestal afkomstig van geslachte dieren of andere dieren die niet voor menselijke consumptie bestemd zijn. Het gaat bijvoorbeeld om slachtafval, botten, kraakbeen, pezen, bloed, veren, hoeven of wol.
Dierlijke bijproducten worden in de Europese Unie op basis van de diervoederwetgeving in drie categorieën ingedeeld:
- Categorie 1: Materiaal met het hoogste risico, zoals zieke of besmette dieren, met TSE besmette karkassen of met chemicaliën besmette dieren. Dit materiaal moet als afval worden verwijderd en mag niet in diervoeder worden gebruikt.
- Categorie 2: Materiaal met het risico op andere ziekten, zoals gedode dieren die niet geslacht zijn, dierlijke producten met residuen van geneesmiddelen of geïmporteerd materiaal zonder adequate controles. Dit materiaal moet ook worden verwijderd, maar kan worden gebruikt als meststof.
- Categorie 3: Materiaal zonder gezondheidsrisico, zoals afval en bijproducten van slachthuizen, keuken- en cateringafval of voedsel van dierlijke oorsprong dat niet langer geschikt is voor menselijke consumptie. Dit materiaal kan worden verwerkt tot diervoeder.
Hoe worden dierlijke bijproducten in hondenvoer aangegeven?
In de Europese Unie zijn fabrikanten van hondenvoer verplicht om op het etiket te vermelden of het voer vlees en/of dierlijke bijproducten bevat. De volgorde van de ingrediënten hangt af van hun aandeel in het voer. Dus als "vlees en dierlijke bijproducten" als eerste worden vermeld, betekent dit dat deze het hoofdbestanddeel van het voer vormen.
Fabrikanten hoeven echter niet precies aan te geven welk type en welke kwaliteit dierlijke bijproducten ze gebruiken. Dit betekent dat zowel hoogwaardige als minder hoogwaardige onderdelen onder de term verborgen kunnen zitten. Het is daarom belangrijk om op andere informatie te letten, zoals de diersoort (bijv. rund, gevogelte of lam), de categorie (bijv. "dierlijke bijproducten categorie 3") of de afzonderlijke ingrediënten (bijv. "lever", "hart" of "pens").
Wat zijn de voor- en nadelen van dierlijke bijproducten in hondenvoer?
Dierlijke bijproducten zijn niet fundamenteel slecht voor honden. Integendeel: veel ervan zijn waardevolle voercomponenten die belangrijke voedingsstoffen leveren en deel uitmaken van een natuurlijk dieet. Slachtafval zoals lever, nieren of hart bevatten bijvoorbeeld veel ijzer, vitamine A en B-vitamines. Pens of longen zijn rijk aan eiwitten en gemakkelijk te verteren. Botten of kraakbeen leveren calcium en fosfor voor sterke botten en tanden.
Er zijn echter ook dierlijke bijproducten die geen voedingswaarde hebben of zelfs schadelijk kunnen zijn. Dit zijn bijvoorbeeld veren, hoeven of wol, die moeilijk te verteren zijn en kunnen leiden tot maag- en darmproblemen. Hersenen of ruggenmerg moeten ook vermeden worden omdat ze BSE (gekkekoeienziekte) ziektekiemen kunnen bevatten.
Een ander nadeel van dierlijke bijproducten is het gebrek aan transparantie in de declaratie op het voederetiket. Fabrikanten hoeven alleen te vermelden dat ze "dierlijke bijproducten" gebruiken zonder precies aan te geven welke dat zijn en in welke hoeveelheden. Dit maakt het voor jou als hondeneigenaar moeilijk om te beoordelen hoe hoog de kwaliteit van het voer is en of het goed is voor je hond.
Zijn dierlijke bijproducten goed of slecht voor honden?
Dierlijke bijproducten zijn in principe niet goed of slecht voor honden. Het hangt ervan af welke delen worden gebruikt en hoe ze worden verwerkt. Sommige dierlijke bijproducten zijn uit voedingsoogpunt zeer waardevol voor honden en leveren belangrijke vitaminen, mineralen en sporenelementen. Dit zijn onder andere orgaanvlees zoals lever, nieren, longen en hart. Deze onderdelen mogen niet ontbreken in een uitgebalanceerd hondenvoer.
Andere dierlijke bijproducten hebben daarentegen nauwelijks voedingswaarde voor de hond en dienen alleen als vulmiddel of smaakversterker. Dit zijn bijvoorbeeld veren, hoorns of vacht. Deze delen kunnen niet door de hond worden gebruikt.
Dierlijke bijproducten zijn delen van dieren die niet worden beschouwd als vlees, olie, zuivelproducten of eieren, zoals slachtafval, botten en veren. Ze worden onderverdeeld in drie categorieën, afhankelijk van het gezondheidsrisico. De etikettering in hondenvoer moet aangeven of ze erin zitten, maar niet hun exacte type. Sommige zijn rijk aan voedingsstoffen, terwijl andere weinig waarde hebben of zelfs schadelijk kunnen zijn. Het hangt van het type en de verwerking af of dierlijke bijproducten goed of slecht zijn voor honden.
Als je tekenen van overgevoeligheid of vergiftiging bij je hond opmerkt, moet je onmiddellijk je dierenarts raadplegen. Wij zijn geen vervanging voor een dierenarts, maar we proberen zo nauwkeurig mogelijk te zijn. Elke hond reageert anders en we raden je aan een second opinion te vragen of je dierenarts te raadplegen als je twijfelt.
Blijf gezond en zorg goed voor uw trouwe viervoeter! 😊
Vergelijkbaar met Dierlijke bijproducten
Vlees is de verzamelnaam voor het spierweefsel van dieren dat als voedsel wordt gebruikt. Vlees kan afkomstig zijn van verschillende diersoorten, zoals rundvlees, varkensvlees, gevogelte, lamsvlees...
Het meeste orgaanvlees kan zonder problemen aan honden gevoerd worden. De belangrijkste zijn Lever: is rijk aan vitamine A, ijzer en koper. Het ondersteunt de hematopoëse en ontgifting van het...
Pluimveebrokjes zijn de inwendige organen van pluimvee zoals kippen, kalkoenen of eenden. Dit zijn bijvoorbeeld het hart, de lever, de maag, de nieren en de longen. Deze organen hebben een hoge...
Vleesmeel is een dierlijk bijproduct verkregen uit slachtafval zoals botten, pezen, kraakbeen, huid, veren of vacht. Deze worden fijngehakt, gekookt, ontvet en gedroogd tot een poederachtig...