Skip to main content

Acetylcysteïne

Acetylcysteïne is een actief ingrediënt dat vooral bekend is als slijmoplossend middel bij aandoeningen van de luchtwegen, maar ook andere toepassingen kent in de diergeneeskunde. In dit artikel lees je wat acetylcysteïne is, hoe het werkt, wanneer het wordt gebruikt en welke bijwerkingen het kan hebben.

Wat is acetylcysteïne?

Acetylcysteïne is een chemische verbinding die een vrije sulfhydrylgroep bevat. Deze groep is in staat disulfidebindingen tussen mucoproteïnen te verbreken. Mucoproteïnen zijn componenten van slijm dat in de luchtwegen wordt geproduceerd. Door de disulfidebindingen te verbreken, wordt het slijm minder taai en kan het gemakkelijker worden opgehoest.

Acetylcysteïne heeft echter ook andere effecten. Het werkt als een antioxidant, wat betekent dat het cellen beschermt tegen schadelijke vrije radicalen. Vrije radicalen ontstaan bijvoorbeeld bij ontstekingen of vergiftigingen en kunnen celmembranen of het genetisch materiaal beschadigen. Acetylcysteïne kan deze vrije radicalen neutraliseren en zo de cellen beschermen.

Bovendien kan acetylcysteïne worden gebruikt als tegengif bij vergiftiging met paracetamol. Paracetamol is een pijnstiller die goed wordt verdragen door mensen, maar erg giftig kan zijn voor honden. Paracetamol wordt afgebroken in de lever, waarbij een toxisch metaboliet ontstaat die levercellen beschadigt. Acetylcysteïne kan deze metaboliet binden en onschadelijk maken.

Hoe wordt acetylcysteïne gebruikt?

Acetylcysteïne kan op verschillende manieren worden toegediend. De meest voorkomende vorm is orale toediening, dus als tablet of oplossing om in te nemen. Het is belangrijk op te merken dat acetylcysteïne een zeer slechte smaak heeft en daarom vaak een maagsonde nodig is. Orale toediening is vooral geschikt voor de behandeling van paracetamolvergiftigingen.

Een andere mogelijkheid is inhalatie, dus als spray of aerosol om in te ademen. Hierbij komt acetylcysteïne rechtstreeks in de bronchiën terecht en kan het daar het slijm oplossen. Inhalatie is vooral geschikt voor de behandeling van luchtwegaandoeningen zoals bronchitis of astma.

De derde mogelijkheid is intraveneuze toediening, dus als infuus in de ader. Deze vorm wordt alleen in noodgevallen gebruikt, bijvoorbeeld bij ernstige paracetamolvergiftigingen of bij acuut longfalen.

De dosering van acetylcysteïne hangt af van de wijze van toediening, het gewicht van de hond en de reden van de behandeling. Er zijn geen exacte doseringsaanbevelingen voor honden, dus een dierenarts moet altijd worden geraadpleegd. Over het algemeen geldt dat individuele dosisaanpassing nodig is, omdat acetylcysteïne een breed therapeutisch bereik heeft.

Wat zijn de bijwerkingen van acetylcysteïne?

Acetylcysteïne wordt over het algemeen goed verdragen door honden, maar kan ook enkele bijwerkingen hebben. De meest voorkomende zijn:

De meeste van deze bijwerkingen zijn mild en verdwijnen na stopzetting van het medicijn. Bij ernstige of aanhoudende klachten moet echter een dierenarts worden geraadpleegd.

Speciale voorzichtigheid is geboden bij honden met een overgevoeligheid voor acetylcysteïne of andere sulfhydrylverbindingen. Deze kunnen allergische reacties veroorzaken zoals anafylaxie of angio-oedeem, die levensbedreigend kunnen zijn.

Bovendien mag acetylcysteïne niet samen met andere geneesmiddelen worden gebruikt die het slijmvlies kunnen irriteren, zoals antibiotica of corticosteroïden. Dit kan leiden tot verhoogde irritatie en ontsteking van de luchtwegen.

 

Acetylcysteïne is een veelzijdig actief ingrediënt dat voornamelijk kan worden gebruikt als slijmoplossend middel bij aandoeningen van de luchtwegen, maar ook als antioxidant en tegengif bij vergiftiging. Het heeft een goede werkzaamheid en verdraagbaarheid, maar kan ook enkele bijwerkingen hebben. Het gebruik en de dosering van acetylcysteïne moet altijd besproken worden met een dierenarts.

De auteurs gaan ervan uit dat een dierenarts moet worden geraadpleegd als een dier ziek is en dat medicijnen alleen mogen worden ingenomen na overleg met een arts of apotheker. Alleen een individueel onderzoek kan leiden tot een diagnose en een behandelingsbeslissing.

We helpen je de dichtstbijzijnde dierenarts te vinden → Op deze manier