Οστεοπόρωση

Τι είναι η οστεοπόρωση;

Οστεοπόρωση σημαίνει κυριολεκτικά "πορώδες οστό". Το οστό είναι ένας ζωντανός ιστός που συνεχώς διασπάται και αναδομείται. Η διαδικασία αυτή είναι γνωστή ως αναδιαμόρφωση των οστών. Σε έναν υγιή σκύλο, η ανακατασκευή των οστών είναι ισορροπημένη, δηλ. εξίσου πολλή οστική ουσία διασπάται με αυτή που σχηματίζεται εκ νέου. Σε έναν σκύλο με οστεοπόρωση, η διαδικασία αυτή διαταράσσεται, δηλαδή περισσότερη οστική ουσία διασπάται από όση σχηματίζεται εκ νέου. Ως αποτέλεσμα, το οστό γίνεται λεπτότερο, ασθενέστερο και πιο εύθραυστο.

Ποιες είναι οι αιτίες της οστεοπόρωσης;

Η οστεοπόρωση μπορεί να έχει διάφορες αιτίες, οι οποίες μπορεί να είναι είτε συγγενείς είτε επίκτητες. Τα συγγενή αίτια περιλαμβάνουν γενετικά ελαττώματα ή αναπτυξιακές διαταραχές που οδηγούν σε μειωμένο σχηματισμό οστού ή αυξημένη οστική απορρόφηση. Οι επίκτητες αιτίες περιλαμβάνουν

• Κακή διατροφή: μια μη ισορροπημένη διατροφή που περιέχει πολύ λίγο ασβέστιο, φώσφορο ή βιταμίνη D μπορεί να επηρεάσει την υγεία των οστών. Το ασβέστιο και ο φώσφορος είναι σημαντικά μέταλλα για τον σχηματισμό των οστών, ενώ η βιταμίνη D προάγει την απορρόφηση του ασβεστίου από το έντερο.
• Έλλειψη θρεπτικών συστατικών: Η έλλειψη ορισμένων θρεπτικών συστατικών, όπως πρωτεΐνες, ψευδάργυρος ή χαλκός, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μειωμένο σχηματισμό οστών ή αυξημένη οστική απορρόφηση.
• Ηλικία: Με την αύξηση της ηλικίας μειώνεται η ικανότητα του οργανισμού να σχηματίζει νέα οστική ουσία. Επιπλέον, μειώνεται η παραγωγή ορμονών, η οποία παίζει επίσης ρόλο στον οστικό μεταβολισμό.
• Ασθένεια του μυελού των οστών: Ο μυελός των οστών είναι ο μαλακός ιστός στο εσωτερικό των οστών που είναι υπεύθυνος για τον σχηματισμό των κυττάρων του αίματος. Μια ασθένεια του μυελού των οστών, όπως η λευχαιμία ή το λέμφωμα, μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη παραγωγή αιμοσφαιρίων, η οποία με τη σειρά της μπορεί να επηρεάσει τον μεταβολισμό των οστών.
• Ορμονικές διαταραχές: Ορισμένες ορμόνες επηρεάζουν τον μεταβολισμό των οστών. Για παράδειγμα, η παραθυρεοειδής ορμόνη προάγει την απελευθέρωση ασβεστίου από τα οστά στο αίμα, ενώ η θυρεοειδής ορμόνη αναστέλλει τη διάσπαση του ασβεστίου από το αίμα στα οστά. Η υπερ- ή υπολειτουργία αυτών των ορμονών μπορεί να οδηγήσει σε ανισορροπία στην ισορροπία του ασβεστίου, η οποία μειώνει την οστική πυκνότητα.
• Παρατεταμένη θεραπεία με κορτιζόνη: Η κορτιζόνη είναι ένα αντιφλεγμονώδες φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία διαφόρων ασθενειών. Ωστόσο, η παρατεταμένη χρήση κορτιζόνης μπορεί επίσης να έχει αρνητικές επιπτώσεις στον οστικό μεταβολισμό. Για παράδειγμα, αναστέλλει τον σχηματισμό νέας οστικής ουσίας και προάγει την απορρόφηση της υπάρχουσας οστικής ουσίας.
• Έλλειψη άσκησης: Η άσκηση διεγείρει το σχηματισμό νέας οστικής ουσίας και ενισχύει τους μύες που στηρίζουν το οστό. Η έλλειψη άσκησης μπορεί επομένως να οδηγήσει σε μειωμένη οστική πυκνότητα.

Ποια είναι τα συμπτώματα της οστεοπόρωσης;

Η οστεοπόρωση δεν προκαλεί αρχικά εμφανή συμπτώματα. Μόνο όταν το οστό αποδυναμωθεί τόσο πολύ ώστε να σπάσει υπό φυσιολογική καταπόνηση, η νόσος γίνεται αντιληπτή. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της οστεοπόρωσης είναι

• Χωλότητα: Η χωλότητα είναι το πιο εμφανές σύμπτωμα της οστεοπόρωσης. Μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά ή σταδιακά και μπορεί να διαφέρει σε σοβαρότητα ανάλογα με το οστό που έχει προσβληθεί. Η χωλότητα μπορεί επίσης να είναι διαλείπουσα, δηλαδή να έρχεται και να φεύγει.
• Πόνος: Ένα κάταγμα οστού είναι πολύ επώδυνο και μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγή της συμπεριφοράς του σκύλου. Για παράδειγμα, μπορεί να παίζει, να τρώει ή να κινείται λιγότερο. Μπορεί επίσης να αντιδράσει επιθετικά ή ανήσυχα αν τον αγγίξετε στην πληγείσα περιοχή.
• Οίδημα: Μπορεί να εμφανιστεί οίδημα στο σημείο του κατάγματος, το οποίο προκαλείται από φλεγμονή ή αιμορραγία. Το πρήξιμο μπορεί επίσης να οδηγήσει σε παραμόρφωση του οστού.
• Πυρετός: Μια λοίμωξη στο σημείο του κατάγματος μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, γνωστή ως πυρετός. Ο πυρετός είναι ένα σημάδι ότι ο οργανισμός καταπολεμά τους παθογόνους μικροοργανισμούς.

Πώς διαγιγνώσκεται η οστεοπόρωση;

Για τη διάγνωση της οστεοπόρωσης, ο κτηνίατρος πρέπει πρώτα να πραγματοποιήσει λεπτομερές ιατρικό ιστορικό και κλινική εξέταση. Θα ρωτήσει για τις πιθανές αιτίες, τους παράγοντες κινδύνου και τα συμπτώματα και θα εξετάσει τον σκύλο για χωλότητα, πόνο και πρήξιμο. Ωστόσο, για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση, ο κτηνίατρος θα πρέπει να πραγματοποιήσει ακτινολογική εξέταση.

Εξέταση με ακτίνες Χ

Η ακτινολογική εξέταση είναι η σημαντικότερη μέθοδος διάγνωσης της οστεοπόρωσης. Οι ακτίνες Χ αποστέλλονται μέσω του σώματος του σκύλου και απεικονίζονται σε φιλμ ή οθόνη. Οι ακτίνες-Χ απορροφώνται σε διαφορετικό βαθμό από τους διάφορους ιστούς, έτσι ώστε η δομή και η πυκνότητα των οστών να μπορούν να αναγνωριστούν στην εικόνα των ακτίνων-Χ.

Σε έναν σκύλο με οστεοπόρωση, η μειωμένη οστική πυκνότητα μπορεί να φανεί στην εικόνα των ακτίνων Χ, η οποία εμφανίζεται ως αυξημένη διαφάνεια ή μειωμένος χρωματισμός. Μπορεί επίσης να δείτε κατάγματα ή παραμορφώσεις των οστών. Η ακτινογραφική εξέταση μπορεί επίσης να βοηθήσει στον αποκλεισμό άλλων ασθενειών που μπορεί να προκαλέσουν παρόμοια συμπτώματα, όπως ένας όγκος των οστών.

Πώς αντιμετωπίζεται η οστεοπόρωση;

Δυστυχώς, η οστεοπόρωση δεν μπορεί να θεραπευτεί, αλλά υπάρχουν διάφοροι τρόποι για τη θεραπεία της νόσου και τη βελτίωση της ευεξίας του σκύλου. Η θεραπεία εξαρτάται από την αιτία, τη σοβαρότητα και τη γενική κατάσταση του σκύλου. Οι πιθανές επιλογές θεραπείας περιλαμβάνουν

• Διατροφικές αλλαγές: Μια ισορροπημένη διατροφή είναι απαραίτητη για την υγεία των οστών. Ο σκύλος θα πρέπει να λαμβάνει επαρκή ποσότητα ασβεστίου, φωσφόρου και βιταμίνης D, αλλά όχι υπερβολική, καθώς αυτό μπορεί επίσης να είναι επιβλαβές. Ο κτηνίατρος μπορεί να συστήσει μια ειδική διαιτητική τροφή ή να συνταγογραφήσει συμπληρώματα.
• Φαρμακευτική αγωγή: Υπάρχουν διάφορα φάρμακα που μπορούν να επηρεάσουν τον μεταβολισμό των οστών. Για παράδειγμα, τα διφωσφονικά μπορούν να αναστείλουν την οστική απορρόφηση και έτσι να επιβραδύνουν την οστική απορρόφηση. Άλλα φάρμακα, όπως η καλσιτονίνη ή η παραθορμόνη, μπορούν να προάγουν τον σχηματισμό οστού και έτσι να επιταχύνουν τον σχηματισμό οστού. Ωστόσο, τα φάρμακα αυτά πρέπει να λαμβάνονται υπό αυστηρή κτηνιατρική παρακολούθηση, καθώς μπορεί επίσης να έχουν παρενέργειες.