Ατραζίνη

Τι είναι η ατραζίνη;

Η ατραζίνη είναι μια άχρωμη, κρυσταλλική ουσία που είναι ελάχιστα διαλυτή στο νερό. Εισήχθη το 1958 από την Ciba-Geigy (σήμερα Syngenta) με την εμπορική ονομασία Gesaprim ως συστηματικό ζιζανιοκτόνο τριαζίνης. Η ατραζίνη δρα εμποδίζοντας τη φωτοσύνθεση στα φυτά. Αναστέλλει το ένζυμο αναγωγάση της πλαστοκινόνης, το οποίο είναι υπεύθυνο για τη μεταφορά ηλεκτρονίων στην φωτοεξαρτώμενη αντίδραση της φωτοσύνθεσης. Αυτό εμποδίζει το σχηματισμό ATP και NADPH, τα οποία απαιτούνται για τη δέσμευση άνθρακα στην ανεξάρτητη από το φως αντίδραση.

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της ατραζίνης;

Η ατραζίνη έχει το πλεονέκτημα ότι είναι αποτελεσματική κατά ενός ευρέος φάσματος μονοκοτυλήδονων και δικοτυλήδονων ζιζανίων που μπορούν να μειώσουν την απόδοση και την ποιότητα των καλλιεργειών. Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική κατά ζιζανίων όπως το ορτύκι, η χήνα, το χαμομήλι, η κολλιτσίδα και το γαϊδουράγκαθο. Η ατραζίνη έχει μεγάλη διάρκεια δράσης και μπορεί να εφαρμοστεί πριν ή μετά την εμφάνιση της καλλιέργειας. Απορροφάται μέσω των ριζών και των φύλλων των ζιζανίων και κατανέμεται σε όλο το σώμα του φυτού. Έχει επιλεκτική δράση, πράγμα που σημαίνει ότι βλάπτει μόνο ορισμένα είδη φυτών, ενώ άλλα είναι πιο ανθεκτικά.

Ποια είναι τα μειονεκτήματα της ατραζίνης;

Η ατραζίνη έχει επίσης ορισμένα μειονεκτήματα που οδήγησαν στην απαγόρευσή της σε πολλές χώρες. Ένα από τα σημαντικότερα μειονεκτήματα είναι ο κίνδυνος για τα υπόγεια ύδατα από τα υπολείμματα ατραζίνης. Η ατραζίνη παραμένει στο περιβάλλον για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα και μπορεί να εισέλθει στα υπόγεια ύδατα μέσω έκπλυσης ή διαρροής. Ο χρόνος ημιζωής της ατραζίνης στο έδαφος είναι 6-10 εβδομάδες. Ο κανονισμός για το πόσιμο νερό στη Γερμανία ορίζει οριακή τιμή 0,1 μικρογραμμάρια ανά λίτρο για την ατραζίνη. Η τήρηση αυτού του ορίου απαιτεί εκτεταμένη παρακολούθηση και καθαρισμό του νερού.

Ένα άλλο μειονέκτημα της ατραζίνης είναι η πιθανή βλάβη σε οργανισμούς μη στόχους, όπως τα ζώα και οι άνθρωποι. Η ατραζίνη μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό του δέρματος και των βλεννογόνων και, σε υψηλά επίπεδα έκθεσης, μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα δηλητηρίασης όπως ανορεξία, εμετό, διάρροια, αταξία και σπασμούς. Η οξεία από του στόματος LD50 της ατραζίνης για τους αρουραίους είναι 2500-3080 mg/kg σωματικού βάρους. Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα δεδομένα για τους σκύλους, αλλά μπορεί να υποτεθεί ότι είναι παρόμοια ευαίσθητοι με τους αρουραίους.

Επιπλέον, υπάρχουν ενδείξεις ότι η ατραζίνη μπορεί να έχει καρκινογόνες και ενδοκρινικές διαταραχές. Μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι η ατραζίνη μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού, του προστάτη και των όρχεων. Η ατραζίνη μπορεί επίσης να διαταράξει την παραγωγή ορμονών και να οδηγήσει στη θηλυκοποίηση των αρσενικών ζώων. Αυτό παρατηρήθηκε σε βατράχια, για παράδειγμα, τα οποία παρουσίασαν αυξημένη δραστηριότητα του ενζύμου αρωματάση, το οποίο μετατρέπει την τεστοστερόνη σε οιστρογόνα, ως αποτέλεσμα της ατραζίνης.