Kauda ekina sendromu

Kauda ekuina sendromu nedir?

Kauda ekina sendromu (CES) dejeneratif lumbosakral stenoz (DLSS) veya lumbosakral stenoz olarak da bilinir. Omuriliğin ucundaki sinir köklerinin sıkışmasından kaynaklanan nörolojik bir bozukluktur. Bu sinir kökleri, bir atın kuyruğuna benzeyen ve vücudun arka kısmındaki kas ve organları beslemekten sorumlu olan kauda ekinayı oluşturur.

Sinir köklerinin sıkışması genellikle omurgadaki, özellikle de son bel omurundan (L7) ilk sakral omuruna (S1) geçişteki dejeneratif değişikliklerden kaynaklanır. Bu geçiş özellikle hareketlidir ve osteoartrit, fıtıklaşmış diskler veya kemik çıkıntıları gibi aşınma ve yıpranma belirtilerine karşı hassastır. Bu değişiklikler sinir köklerinin geçtiği spinal kanalı daraltır ve sinir lifleri üzerinde mekanik baskıya neden olur. Bu durum sinirlere zarar verebilir ve işlevlerini bozabilir.

Hangi köpekler etkilenir?

Kauda ekina sendromu çoğunlukla 20 kg'dan daha ağır olan yaşlı köpeklerde görülür. Sıklıkla etkilenen kaniş de bir istisnadır. Büyük köpek ırkları arasında Alman Çoban Köpekleri, Dev Schnauzerlar, Sibirya Huskyleri, Dobermanlar, Rottweilerlar ve Boxerlar özellikle etkilenmektedir. Genetik faktörler de rol oynayabilir, örneğin bir köpeğin omurganın iki farklı bölümünün yapısal özelliklerini gösteren geçiş omuruna sahip olması gibi.

Kauda ekina sendromu nasıl anlaşılır?

Kauda ekina sendromu, hastalığın ciddiyetine ve ilerlemesine bağlı olarak değişebilen çeşitli semptomlarla kendini gösterir. En yaygın belirtiler şunlardır

• Bel omurgasında ayağa kalkarken, zıplarken veya merdiven çıkarken artan ağrı
• Performans kaybı, yorgunluk ve halsizlik
• Arka patilerle ayak parmağı sürükleme veya tökezleme
• Arka ayaklarda zayıflık veya felç
• İdrar veya dışkı kaçırma
• Kuyruk sallama kaybı veya kuyruk felci
• Arka ayaklarda kas kaybı
• Yükselmiş sırt veya kambur duruş

Belirtiler yavaş yavaş veya aniden ortaya çıkabilir ve zaman zaman iyileşebilir veya kötüleşebilir. Genellikle yaşlanma belirtileri olarak yanlış yorumlanır veya osteoartrit veya disk kayması gibi diğer hastalıklarla karıştırılır.

Kauda ekina sendromu nasıl teşhis edilir?

Kauda ekina sendromunu teşhis etmek için bir veterinerin kapsamlı bir klinik muayene yapması gerekir. Bu, reflekslerin, ağrıya karşı hassasiyetin ve arka bacakların kas gücünün kontrol edilmesini içerir. Köpek ayrıca inkontinans veya sinir hasarı belirtileri açısından da incelenir.

Teşhisi doğrulamak için genellikle röntgen, bilgisayar tomografisi (BT) veya manyetik rezonans görüntüleme (MRI) gibi görüntüleme prosedürleri gereklidir. Bunlar omurgadaki değişiklikleri ve sinir köklerinin sıkışmasını görselleştirebilir.

Kauda ekina sendromu nasıl tedavi edilir?

Kauda ekina sendromunun tedavisi hastalığın ciddiyetine ve köpeğin genel durumuna bağlıdır. İki seçenek vardır: konservatif veya cerrahi tedavi.

Konservatif tedavi, semptomları hafifletmek için ağrı kesici ve anti-enflamatuar ilaçların uygulanmasından oluşur. Fizyoterapi de arka bacakların hareketliliğini ve kas yapısını iyileştirmeye yardımcı olabilir. Aşırı kilolu köpeklerde kilonun azaltılması ve aktivite seviyelerinin ayarlanması da omurga üzerindeki baskıyı azaltmak için önemlidir.

Cerrahi tedavi, sinir köklerinin sıkışmasını ortadan kaldırmayı ve omurga kanalını genişletmeyi amaçlar. Bunun için vertebral arkın bir kısmının çıkarıldığı laminektomi veya sinir kökleri için açıklıkların genişletildiği foraminotomi gibi çeşitli cerrahi teknikler vardır. Bazı durumlarda, daha fazla instabiliteyi önlemek için lomber-sakral bileşke de sertleştirilir.

Cerrahi tedavi genellikle konservatif tedaviden daha iyi bir başarı şansına sahiptir, özellikle de semptomlar zaten ilerlemişse. Bununla birlikte, daha yüksek risk ve maliyetlerle de ilişkilidir. Bu nedenle, her bir köpek için hangi tedavi yönteminin en uygun olduğuna karar vermek gerekir.

Kauda ekina sendromu için prognoz nedir?

Kauda ekina sendromu tedavi edilemeyen kronik bir hastalıktır. Bununla birlikte, tedavi köpeğin yaşam kalitesini artırabilir ve hastalığın ilerlemesini yavaşlatabilir. Prognoz, yaş, sağlık durumu, semptomların şiddeti ve seçilen tedavi şekli gibi çeşitli faktörlere bağlıdır. Kural olarak, cerrahi tedavi uygulanan köpeklerin prognozu konservatif tedavi uygulanan köpeklere göre daha iyidir. Bununla birlikte, komplikasyonlar ortaya çıkabilir veya semptomlar ameliyattan sonra bile tekrarlayabilir.