Głuchota

Czym jest głuchota?

Głuchota to utrata lub ograniczenie słuchu. Słuch to zdolność do odbierania fal dźwiękowych przenoszonych przez powietrze lub inne media. Ucho składa się z trzech części: ucha zewnętrznego, ucha środkowego i ucha wewnętrznego. Każda z tych części pełni ważną funkcję dla słuchu.

Ucho zewnętrzne wychwytuje fale dźwiękowe i przekazuje je do błony bębenkowej. Błona bębenkowa to cienka membrana znajdująca się pomiędzy uchem zewnętrznym i środkowym. Wibruje ona w zależności od głośności i częstotliwości fal dźwiękowych.

Ucho środkowe składa się z trzech małych kosteczek słuchowych: Malleus, incus i stapes. Przekazują one drgania błony bębenkowej do ucha wewnętrznego. Ucho wewnętrzne zawiera ślimak, który jest wypełniony płynem. Ślimak zawiera tysiące maleńkich komórek rzęsatych, które przekształcają wibracje w sygnały elektryczne. Sygnały te są wysyłane przez nerw słuchowy do mózgu, gdzie są interpretowane jako dźwięki.

Głuchota może być spowodowana zaburzeniami w jednej lub kilku częściach ucha. Najczęstsze przyczyny to

• Wrodzona głuchota: ta forma głuchoty ma podłoże genetyczne i występuje przy urodzeniu lub wkrótce po nim. Może być spowodowana mutacjami w niektórych genach lub wpływem środowiska podczas ciąży. Wrodzona głuchota jest często związana z białym kolorem sierści lub niebieskimi oczami, szczególnie u niektórych ras psów, takich jak dalmatyńczyki, owczarki australijskie lub bull teriery.
• Nabyta głuchota: Ta forma głuchoty rozwija się w ciągu życia psa i może mieć różne przyczyny. Należą do nich
  • Wiek: Słuch naturalnie pogarsza się wraz z wiekiem. Dzieje się tak, ponieważ komórki rzęsate w uchu wewnętrznym obumierają lub ulegają uszkodzeniu i nie mogą się już regenerować. Proces ten zwykle rozpoczyna się w wieku siedmiu lat i może prowadzić do częściowej lub całkowitej głuchoty.
  • Infekcje:Infekcje bakteryjne lub wirusowe mogą prowadzić do zapalenia ucha zewnętrznego, środkowego lub wewnętrznego. Może to prowadzić do obrzęku, gromadzenia się płynu lub tworzenia się ropy w uchu, co może upośledzać słuch. Infekcje mogą również prowadzić do uszkodzenia błony bębenkowej lub nerwu słuchowego.
  • Urazy:Urazy głowy lub ucha mogą prowadzić do pęknięcia błony bębenkowej, złamania kosteczek słuchowych lub zniszczenia ucha wewnętrznego. Może to prowadzić do nagłej lub stopniowej głuchoty.
  • Leki: Niektóre leki mogą mieć toksyczny wpływ na ucho i powodować uszkodzenie komórek rzęsatych. Jest to znane jako działanie ototoksyczne. Leki ototoksyczne obejmują niektóre antybiotyki, leki przeciwzapalne, leki moczopędne lub środki chemioterapeutyczne.
  • Hałas: Długotrwała lub powtarzająca się ekspozycja na głośne dźwięki może prowadzić do nadmiernej stymulacji i uszkodzenia komórek rzęsatych. Może to prowadzić do tymczasowej lub trwałej głuchoty. Przyczyny związane z hałasem obejmują wystrzały, fajerwerki, hałas uliczny lub głośną muzykę.

Jak rozpoznać głuchotę u psa?

Głuchota u psów nie zawsze jest łatwa do rozpoznania, ponieważ psy bardzo dobrze dostosowują się do otoczenia. Ponadto psy mogą wykorzystywać inne zmysły, takie jak węch lub wzrok, aby uzupełnić swoją komunikację. Istnieją jednak pewne oznaki, które mogą wskazywać na głuchotę u psa. Należą do nich

• Zmniejszona reakcja na dźwięk: Jeśli pies przestaje reagować na swoje imię, komendy, zabawki lub inne dźwięki, może to być oznaką głuchoty. Możesz to sprawdzić, stając za psem i wydając głośny dźwięk, np. klaszcząc w dłonie lub używając gwizdka. Uważaj, aby nie dotykać ani nie oddychać na psa, ponieważ może on wyczuć Twoją obecność. Jeśli pies się nie odwróci lub przestraszy, może to wskazywać na głuchotę.
• Zmienione zachowanie: Głuchy pies może zachowywać się inaczej niż pies słyszący. Na przykład może stać się bardziej niespokojny, agresywny lub niespokojny. Może również częściej szczekać lub wyć, aby zwrócić na siebie uwagę. Głuchy pies może mieć również trudności z interakcją z innymi psami, ponieważ nie słyszy ich sygnałów.
• Zmienione wzorce snu: Głuchy pies może spać głębiej i dłużej niż pies słyszący, ponieważ nie przeszkadzają mu hałasy. Może być go również trudniej obudzić i przestraszyć, gdy go dotkniesz.

Jak leczyć głuchotę u psa?

Leczenie głuchoty u psów zależy od przyczyny i stopnia zaawansowania choroby. W niektórych przypadkach głuchota może być odwracalna, w innych nieodwracalna. Możliwe opcje leczenia to

• Leczenie farmakologiczne: jeśli głuchota jest spowodowana infekcją, antybiotykoterapia może pomóc zmniejszyć stan zapalny i przywrócić słuch. Jeśli głuchota jest spowodowana lekiem ototoksycznym, odstawienie lub zmniejszenie dawki leku może pomóc zatrzymać lub spowolnić uszkodzenie ucha.
• Leczenie chirurgiczne: Jeśli głuchota jest spowodowana uszkodzeniem błony bębenkowej lub kosteczek słuchowych, naprawa chirurgiczna może pomóc w przywróceniu lub poprawie słuchu. Jeśli głuchota jest spowodowana uszkodzeniem ucha wewnętrznego, implantacja ślimakowa może pomóc w częściowym przywróceniu słuchu. Jest to urządzenie elektroniczne, które przejmuje funkcję komórek rzęsatych i wysyła sygnały elektryczne do nerwu słuchowego.
• Adaptacja do głuchoty: Jeśli głuchota jest nieodwracalna lub leczenie nie jest możliwe, pies i jego właściciel muszą przystosować się do nowej sytuacji. Wymaga to cierpliwości i zrozumienia z obu stron. Oto kilka wskazówek, jak radzić sobie z głuchym psem:
  • Używaj sygnałów wizualnych: możesz nauczyć psa reagować na sygnały wizualne, takie jak sygnały ręką lub sygnały świetlne. Na przykład, możesz pokazać mu, że chcesz go pochwalić, zaciskając pięść i potrząsając nią. Możesz też pokazać mu, że chcesz zwrócić jego uwagę, włączając i wyłączając latarkę.