Skip to main content

Campylobacter

Reprezentacja Campylobacter

Campylobacter to bakterie, które mogą wywoływać u psów chorobę zakaźną zwaną kampylobakteriozą. Choroba ta objawia się głównie biegunką, która czasami jest krwawa lub śluzowata. W tym wpisie na blogu dowiesz się więcej o przyczynach, objawach, diagnozowaniu i leczeniu tej choroby.

Czym są bakterie Campylobacter?

Campylobacter to tlenowe lub mikroaerofilne, Gram-ujemne, spiralne i ruchliwe bakterie w kształcie pręcików. Występują jako komensale w jamie ustnej, drogach rodnych i jelitach wielu zwierząt, w tym psów. Można je jednak również znaleźć w środowisku (np. w wodzie lub surowym mięsie).

Istnieją różne rodzaje Campylobacter, które są ważne u psów:

  • Campylobacterjejuni: Jest to najczęstszy typ, który powoduje zapalenie jelit u psów.
  • Campylobacterupsaliensis: gatunek ten występuje rzadziej, ale również może prowadzić do zapalenia jelit.
  • Campylobacterfetus: Ten gatunek jest rzadki u psów, ale może prowadzić do poważnych chorób pozajelitowych, takich jak zapalenie serca, naczyń krwionośnych lub nerwów.

W jaki sposób psy zarażają się Campylobacter?

Psy mogą zarazić się Campylobacter, jeśli wejdą w kontakt z odchodami zakażonego zwierzęcia lub człowieka. Może się to zdarzyć, na przykład, jeśli poliżą lub powąchają skażone przedmioty lub jeśli zjedzą zakażone zwierzęta (np. ptaki lub robaki).

Innym możliwym źródłem zakażenia jest surowe lub niedogotowane mięso, zwłaszcza kurczak, wątroba lub flaki. Żywność lub woda zawierająca mleko również może być skażona Campylobacter.

Jakie objawy występują u psów z Campylobacter?

Większość psów nie wykazuje żadnych objawów, jeśli mają Campylobacter w jelitach. Są one tak zwanymi bezobjawowymi nosicielami. Jednak niektóre psy mogą zachorować, zwłaszcza młode psy w wieku poniżej 6 miesięcy, które nie mają jeszcze wystarczającej ochrony przeciwciał.

Objawy kampylobakteriozy są następujące

  • Biegunka: Biegunka jest zwykle papkowata lub wodnista i może zawierać krew lub śluz. Zwykle występuje ostro i utrzymuje się przez około 10 dni.
  • Gorączka: Temperatura ciała może wzrosnąć powyżej 39°C.
  • Ból brzucha: Brzuch może być tkliwy i wzdęty.
  • Wymioty: Niektóre psy mogą wymiotować, co może prowadzić do utraty płynów.
  • Utrata apetytu: Psy jedzą mniej lub wcale.
  • Ogólne złe samopoczucie: Psy są apatyczne, zmęczone i pozbawione apetytu.

W rzadkich przypadkach mogą również wystąpić objawy pozajelitowe, np:

  • Problemy zsercem: zapalenie wewnętrznej wyściółki serca (zapalenie wsierdzia) lub osierdzia (zapalenie osierdzia) może prowadzić do szmerów serca, arytmii serca lub niewydolności serca.
  • Problemy z nerwami: Zapalenie korzeni nerwowych (zapalenie wielonerwowe) może prowadzić do paraliżu nóg lub twarzy. Jest to również znane jako zespół Guillaina-Barrégo.
  • Problemy zestawami: Zapalenie stawów (artretyzm) może prowadzić do obrzęku, bólu i ograniczenia ruchu.
  • Problemy zdrogami moczowymi: Zapalenie dróg moczowych (zapalenie pęcherza moczowego) może prowadzić do krwi w moczu i częstego lub bolesnego oddawania moczu.
  • Problemy ztrzustką: Zapalenie trzustki może prowadzić do wymiotów, biegunki, gorączki i bólu brzucha.
  • Aborcja: Ciężarne suki mogą stracić swoje szczenięta.

Jak diagnozuje się kampylobakteriozę?

Aby zdiagnozować kampylobakteriozę, weterynarz musi zbadać próbkę kału psa. Można to zrobić na różne sposoby:

  • Bezpośrednie wykrycie patogenu: Za pomocą specjalnej techniki zwanej reakcją łańcuchową polimerazy (PCR) można wykryć materiał genetyczny bakterii w kale. Jest to najszybsza i najdokładniejsza metoda.
  • Wykrywaniemikroskopowe: Za pomocą mikroskopu ciemnego pola lub mikroskopu z kontrastem fazowym weterynarz może zidentyfikować typowe bakterie w kształcie spirali w świeżym rozmazie kału. Jest to prosta i niedroga metoda, ale niezbyt czuła.
  • Wykrywanie hodowli: Przy użyciu specjalnego podłoża hodowlanego weterynarz może wyizolować i namnożyć bakterie z kału. Jest to bardzo czuła metoda, ale również czasochłonna i kosztowna.

Jak leczy się kampylobakteriozę?

Większość psów z kampylobakteriozą wraca do zdrowia samodzielnie, bez konieczności specjalnego leczenia. Ważne jest, aby pić wystarczającą ilość płynów, aby uniknąć odwodnienia. W tym celu weterynarz może podać psu infuzję lub specjalny napój elektrolitowy.

Jeśli pies jest bardzo chory lub ma objawy pozajelitowe, weterynarz może również podać mu antybiotyki. Wybór antybiotyku zależy od rodzaju bakterii i jej wrażliwości. Powszechnie stosowane antybiotyki obejmują erytromycynę, metronidazol lub enrofloksacynę.

Ponadto weterynarz może również podać psu inne leki w celu złagodzenia objawów, takie jak

  • Leki przeciwbólowe: aby zmniejszyć ból brzucha, weterynarz może podać psu niesteroidowy lek przeciwzapalny (NLPZ), taki jak karprofen lub meloksykam.
  • Probiotyki: Aby wesprzeć florę jelitową, weterynarz może podać psu preparat zawierający korzystne bakterie, takie jak Enterococcus faecium lub Lactobacillus acidophilus.
  • Zmiana karmy: Aby chronić jelita, weterynarz może zalecić lekkostrawną karmę z niewielką ilością tłuszczu i błonnika.

Jak można zapobiegać kampylobakteriozie?

Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia kampylobakteriozy, należy przestrzegać kilku środków higieny, takich jak

  • Usuwanie odchodów: należy regularnie usuwać i utylizować odchody psa z ogrodu lub miejsc publicznych. Następnie należy założyć rękawiczki lub dokładnie umyć ręce.
  • Sprawdzanie jakości karmy: Nie należy podawać psu surowego lub zepsutego mięsa, a jedynie wysokiej jakości karmę z zaufanych źródeł. Jeśli chcesz podawać psu surowe mięso, powinieneś je wcześniej zamrozić lub ugotować.
  • Sprawdźjakość wody: Nie należy podawać psu stojącej lub zanieczyszczonej wody, a jedynie świeżą i czystą wodę z czystej miski.
  • Unikaj kontaktuz zakażonymi zwierzętami: Należy zadbać o to, by pies nie miał kontaktu z zakażonymi zwierzętami, zwłaszcza ptakami lub gryzoniami. Jeśli pies zjadł takie zwierzęta, powinien zostać zabrany do weterynarza.

Autorzy zakładają, że w przypadku choroby zwierzęcia należy skonsultować się z weterynarzem, a leki należy przyjmować wyłącznie po konsultacji z lekarzem lub farmaceutą. Tylko indywidualne badanie może doprowadzić do postawienia diagnozy i podjęcia decyzji o leczeniu.

Pomożemy Ci znaleźć najbliższego weterynarza → W ten sposób