Nawóz fosforowy

Nawozy fosforowe są dostępne w różnych formach i składach. Niektóre są mineralne, inne organiczne lub organiczno-mineralne. Najważniejsze nawozy fosforowe to

• Superfosfat: Nawóz mineralny wytwarzany z fosforanu skalnego i kwasu siarkowego. Zawiera około 20% fosforu w formie rozpuszczalnej w wodzie i jest szybko działający.
• Fosforan Thomasa: nawóz mineralny otrzymywany z produktu ubocznego produkcji stali (żużel Thomasa). Zawiera około 10% fosforu w słabo rozpuszczalnej formie i działa wolno.
• Mączka kostna: Nawóz organiczny składający się z pokruszonych kości zwierzęcych. Zawiera około 15% fosforu w słabo rozpuszczalnej formie i działa wolno.
• Guano: Nawóz organiczny wytwarzany z odchodów ptaków morskich lub nietoperzy. Zawiera około 10% fosforu w formie rozpuszczalnej w wodzie i działa szybko.
• Kompost: Nawóz organiczny składający się z odpadów roślinnych lub zwierzęcych. Zawiera około 1% fosforu w słabo rozpuszczalnej formie i działa powoli.

Jak prawidłowo stosować nawóz fosforowy

Stosowanie nawozu fosforowego zależy od różnych czynników, takich jak potrzeby roślin, zawartość fosforu w glebie, wartość pH gleby i pora roku.

• Wymagania roślin różnią się w zależności od gatunku, odmiany, fazy wzrostu i oczekiwanego plonu. Ogólnie rzecz biorąc, rośliny kwitnące i owocowe mają wyższe wymagania niż rośliny zielone i korzeniowe. Młode rośliny również wymagają więcej fosforu niż rośliny starsze.
• Zawartość fosforu w glebie można określić poprzez analizę gleby. Optymalna podaż fosforu wynosi około 50-100 mg/kg gleby. W przypadku niedoboru fosforu rośliny często wykazują ciemnozielone lub niebieskawe zabarwienie liści, zmniejszony wigor, opóźnione kwitnienie i niższą jakość owoców.
• Wartość pH gleby wpływa na dostępność fosforu w glebie. Jeśli wartość pH jest kwaśna (poniżej 6), fosfor jest łatwo wypłukiwany lub wiązany z glinem lub żelazem. Przy zasadowej wartości pH (powyżej 7) fosfor jest wiązany z wapniem lub przekształcany w słabo rozpuszczalne związki. Optymalna wartość pH dla absorpcji fosforu wynosi około 6-6,5.
• Pora roku determinuje czas nawożenia. Większość roślin potrzebuje fosforu głównie na początku wzrostu wiosną lub podczas siewu lub sadzenia. Z tego powodu nawóz fosforowy powinien być stosowany jesienią lub zimą, tak aby został wprowadzony do gleby do wiosny.

Ilość nawozu fosforowego zależy od potrzeb roślin i zawartości w glebie. Zasadą jest stosowanie około 50 do 100 g superfosfatu, 100 do 200 g fosforanu Thomasa, 150 do 300 g mączki kostnej, 50 do 100 g guano lub 2 do 4 kg kompostu na metr kwadratowy. Ilość nawozu powinna być jednak zawsze dostosowana do indywidualnych warunków.

O czym należy pamiętać stosując nawóz fosforowy

Chociaż nawozy fosforowe są przydatne dla roślin, mogą mieć również negatywne skutki, jeśli są stosowane nieprawidłowo lub w nadmiarze. Należą do nich

• Zanieczyszczenie środowiska: Nadmiar fosforu w glebie może przedostać się do wód gruntowych lub zbiorników wodnych w wyniku opadów deszczu lub nawadniania i prowadzić do eutrofizacji. Oznacza to, że woda traci tlen z powodu nadmiernego wzrostu glonów i wymierania innych żywych organizmów. Aby tego uniknąć, nawozy fosforowe powinny być stosowane tylko w razie potrzeby i w odpowiednich ilościach. Ponadto należy zachować odpowiednią odległość od zbiorników wodnych.
• Zagrożenie dla zdrowia: Niektóre nawozy fosforowe mogą być szkodliwe dla ludzi lub zwierząt, jeśli zostaną połknięte lub wdychane. Dotyczy to w szczególności nawozów mineralnych, które oprócz fosforu mogą zawierać inne substancje, takie jak fluor, metale ciężkie lub pierwiastki promieniotwórcze. Aby tego uniknąć, nawozy fosforowe powinny być przenoszone wyłącznie w rękawicach i masce ochronnej. Należy również unikać kontaktu ze skórą, oczami lub błonami śluzowymi. W przypadku zatrucia należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.
• Uszkodzenieroślin: Brak lub nadmiar fosforu może prowadzić do zaburzeń wzrostu lub objawów niedoboru w roślinach. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku wrażliwych roślin, takich jak storczyki, rododendrony lub borówki, które mają niskie zapotrzebowanie na fosfor. Aby tego uniknąć, nawóz fosforowy powinien być stosowany wyłącznie po analizie gleby i z uwzględnieniem rodzaju i odmiany rośliny. Nawóz powinien być równomiernie rozprowadzony i dobrze wymieszany z glebą.