Łubiny

Czym są łubiny?

Łubin należy do rodziny motylkowatych i jest blisko spokrewniony z fasolą, soczewicą i ciecierzycą. Istnieje ponad 200 różnych rodzajów łubinu, które różnią się kształtem, rozmiarem i kolorem. Najbardziej znane to łubin słodki (Lupinus albus), łubin niebieski (Lupinus angustifolius) i łubin wielolistny (Lupinus polyphyllus). Nasiona lub jądra łubinu są wykorzystywane jako żywność lub pasza dla zwierząt i zawierają dużo białka roślinnego, błonnika, minerałów i witamin.

Czy łubin jest trujący dla psów?

Odpowiedź na to pytanie zależy od rodzaju łubinu. Większość łubinów ozdobnych w ogrodzie lub w doniczkach jest trująca dla psów - a także dla ludzi. Zawierają one alkaloidy, które mogą prowadzić do objawów zatrucia, takich jak wymioty, biegunka, skurcze lub trudności w oddychaniu. Dlatego należy upewnić się, że pies nie zjada liści ani nasion tych roślin.

Z drugiej stronyłubin słodki jest nietoksyczny dla psów - pod warunkiem, że jest prawidłowo przygotowany. Surowe nasiona łubinu słodkiego również zawierają alkaloidy, ale można je usunąć poprzez namaczanie i gotowanie. Wówczas pozostają tylko korzystne składniki.

Jakie są zalety łubinu dla psów?

Łubin może być dobrym dodatkiem do diety psa - zwłaszcza jeśli jest weganinem, wegetarianinem lub ma alergię na mięso. Łubin dostarcza dużo białka roślinnego (do 40%), którego pies potrzebuje dla zdrowej skóry, kości i mięśni. Zawierają również dużo błonnika (do 30 procent), który wspomaga trawienie i zwiększa uczucie sytości. Dostarczają również psu ważnych minerałów, takich jak wapń, żelazo i magnez, a także witamin, takich jak B1 i B6.

Jakie są wady łubinu dla psów?

Łubin ma również pewne wady dla psów - zwłaszcza jeśli jedzą go zbyt dużo lub jeśli nie są odpowiednio przetwarzane. Jak już wspomniano, surowe lub nieprawidłowo przygotowane nasiona łubinu mogą być trujące i prowadzić do zatrucia. Ponadto niektóre psy mogą mieć reakcję alergiczną na białko łubinu - podobną do białka sojowego. Może to objawiać się wysypką skórną, swędzeniem lub dolegliwościami żołądkowo-jelitowymi.

Kolejną wadą białka łubinu jest jego niższa wartość biologiczna w porównaniu do białka zwierzęcego. Oznacza to, że zawiera ono mniej niezbędnych aminokwasów , których pies nie jest w stanie sam wyprodukować. Oznacza to, że pies potrzebuje więcej białka łubinu, aby zaspokoić swoje zapotrzebowanie. Ponadto zbyt duże spożycie białka może obciążać nerki.

Aby uniknąć tych niedogodności, należy stosować łubin wyłącznie jako dodatek, a nie jako główny składnik karmy dla psa. Należy również upewnić się, że łubin jest dobrze namoczony i ugotowany lub składa się ze specjalnych produktów, takich jak mąka łubinowa lub płatki. Oczywiście zawsze należy monitorować tolerancję psa i w razie wątpliwości skonsultować się z weterynarzem.