Lupinen

Wat zijn lupinen?

Lupinen behoren tot de familie van de vlinderbloemigen en zijn nauw verwant aan bonen, linzen en kikkererwten. Er zijn meer dan 200 verschillende soorten lupinen, die variëren in vorm, grootte en kleur. De bekendste zijn de zoete lupine (Lupinus albus), de blauwe lupine (Lupinus angustifolius) en de veelbladige lupine (Lupinus polyphyllus). De zaden of pitten van de lupine worden gebruikt als voedsel of veevoer en bevatten veel plantaardige eiwitten, vezels, mineralen en vitaminen.

Zijn lupinen giftig voor honden?

Het antwoord op deze vraag hangt af van het soort lupine waar je het over hebt. De meeste sierlupinen in de tuin of in potten zijn giftig voor honden - en ook voor mensen. Ze bevatten alkaloïden die kunnen leiden tot vergiftigingsverschijnselen zoals braken, diarree, krampen of ademhalingsmoeilijkheden. Zorg er daarom voor dat je hond de bladeren of zaden van deze planten niet eet.

Niet-bittere lupinen zijn daarentegen niet giftig voor honden, mits ze op de juiste manier worden bereid. Rauwe zoete lupinezaden bevatten ook alkaloïden, maar deze kunnen worden verwijderd door ze te weken en te koken. Dan blijven alleen de heilzame ingrediënten over.

Wat zijn de voordelen van lupine voor honden?

Lupinen kunnen een goede aanvulling zijn op het dieet van je hond - vooral als hij veganist of vegetariër is of een vleesallergie heeft. Lupinen leveren veel plantaardig eiwit (tot 40 procent), dat je hond nodig heeft voor gezonde huid, botten en spieren. Ze bevatten ook veel vezels (tot 30 procent), die de spijsvertering bevorderen en het verzadigingsgevoel verhogen. Ze voorzien je hond ook van belangrijke mineralen zoals calcium, ijzer en magnesium en vitaminen zoals B1 en B6.

Wat zijn de nadelen van lupine voor honden?

Lupinen hebben ook enkele nadelen voor honden - vooral als ze er te veel van eten of als ze niet goed verwerkt worden. Zoals gezegd kunnen rauwe of verkeerd bereide lupinezaden giftig zijn en leiden tot vergiftiging. Bovendien kunnen sommige honden allergisch reageren op lupine-eiwit - vergelijkbaar met soja-eiwit. Dit kan zich uiten in huiduitslag, jeuk of maag- en darmklachten.

Een ander nadeel van lupine-eiwit is de lagere biologische waarde in vergelijking met dierlijk eiwit. Dit betekent dat het minder essentiële aminozuren bevat die je hond niet zelf kan aanmaken. Dit betekent dat je hond meer lupine-eiwit nodig heeft om aan zijn behoefte te voldoen. Bovendien kan een te hoge eiwitinname de nieren belasten.

Om deze nadelen te voorkomen, moet je lupine alleen als supplement gebruiken en niet als hoofdingrediënt in het voer van je hond. Zorg er ook voor dat de lupinen goed geweekt en gekookt zijn of uit speciale producten bestaan zoals lupinemeel of lupinevlokken. En natuurlijk moet je altijd de tolerantie van je hond in de gaten houden en bij twijfel een dierenarts raadplegen.