Karboksymetyloceluloza

Czym jest karboksymetyloceluloza?

CMC jest pochodną celulozy, substancji roślinnej składającej się z cukru. CMC powstaje, gdy celuloza jest poddawana działaniu sody kaustycznej i kwasu chlorooctowego. W procesie tym niektóre grupy hydroksylowe celulozy są zastępowane grupami karboksymetylowymi (-CH2-COOH). Rezultatem jest żelopodobna substancja, która może być rozpuszczona w wodzie lub roztworach alkalicznych, w zależności od stopnia podstawienia.

CMC ma numer E 466 i jest dopuszczony jako dodatek do żywności w UE. Stosowany jest głównie w wyrobach cukierniczych, lodach, preparatach serowych lub nadzieniach do ciast, aby nadać im gładką lub kremową konsystencję. CMC jest również stosowany w przemyśle tekstylnym, detergentach, produktach papierniczych i płynach wiertniczych.

Jak karboksymetyloceluloza wpływa na psy?

CMC jest uważana za nieszkodliwą dla ludzi i zwierząt. Nie ma żadnych znanych skutków ubocznych ani toksyczności i nie jest wchłaniany ani metabolizowany przez organizm. Jest po prostu wydalana w niezmienionej postaci.

Niektóre badania sugerują jednak, że CMC może osłabiać barierę śluzową w jelitach ssaków. Bariera śluzowa chroni błonę śluzową jelit przed kontaktem z treścią jelitową, a tym samym zapobiega stanom zapalnym lub infekcjom. U myszy pozbawionych genu IL-10, genu zaangażowanego w regulację immunologiczną, CMC w diecie doprowadził do przerostu bakterii w błonie śluzowej jelit i objawów zapalenia podobnych do choroby Leśniowskiego-Crohna. CMC nasilała również objawy zapalenia jelita grubego u szczególnie wrażliwych myszy.

Takie efekty nie zostały jeszcze udowodnione u ludzi, ale możliwe jest, że CMC może prowadzić do problemów trawiennych lub nietolerancji u niektórych osób. Czy dotyczy to również psów, nie zostało jeszcze wystarczająco zbadane. Należy zatem zachować ostrożność przy podawaniu psu produktów zawierających CMC, zwłaszcza jeśli ma on już wcześniej istniejące schorzenia jelit.