Skip to main content

Hyperthyreoïdie

Een weergave van Hyperthyreoïdie

Hyperthyreoïdie is een aandoening waarbij de schildklier te veel schildklierhormoon produceert. Dit kan leiden tot verschillende symptomen zoals gewichtsverlies, verhoogde eetlust, nervositeit, rusteloosheid, diarree, braken, hartkloppingen en kortademigheid. Hyperthyreoïdie is zeer zeldzaam bij honden, maar kan ernstige gevolgen hebben als het niet behandeld wordt.

Oorzaken van hyperthyreoïdie bij honden

De meest voorkomende oorzaak van hyperthyreoïdie bij honden is de toediening van te veel schildklierhormoon in de vorm van medicatie. Dit kan gebeuren als je hond hypothyreoïdie heeft, wat een onderactieve schildklier is, en hormoonvervangingstherapie krijgt. Als de dosis te hoog is of als je hond de medicatie niet goed verdraagt, kan hyperthyreoïdie optreden.

Een andere mogelijke oorzaak van hyperthyreoïdie bij honden is een schildkliertumor. Deze kunnen goed- of kwaadaardig zijn en de productie van schildklierhormoon verhogen. Schildkliertumoren zijn echter zeer zeldzaam bij honden en komen meestal voor bij oudere dieren.

Diagnose van hyperthyreoïdie bij honden

Als je vermoedt dat je hond aan hyperthyreoïdie lijdt, moet je zo snel mogelijk met hem naar de dierenarts gaan. De dierenarts zal een lichamelijk onderzoek uitvoeren en een bloedmonster nemen om het niveau van het schildklierhormoon T4 te meten. Een verhoogd T4-gehalte wijst op hyperthyreoïdie.

Soms is het T4-gehalte echter normaal of slechts licht verhoogd, ook al heeft je hond hyperthyreoïdie. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren als je hond andere aandoeningen heeft die de T4-spiegel kunnen beïnvloeden of als hij bepaalde medicijnen gebruikt. In dit geval kan de dierenarts verdere tests uitvoeren, zoals een TSH-stimulatietest of een T3-suppressietest, om de diagnose te bevestigen.

Om de oorzaak van hyperthyreoïdie vast te stellen, kan de dierenarts ook een echografie of scintigrafie van de schildklier uitvoeren. Hierbij wordt een radioactieve stof in de ader geïnjecteerd en wordt de opname door de schildklier gemeten. Een vergrote of ongelijkmatige schildklier kan duiden op een tumor.

Behandeling van hyperthyreoïdie bij honden

De behandeling van hyperthyreoïdie bij honden hangt af van de oorzaak. Als de hyperthyreoïdie wordt veroorzaakt door een overdosis schildklierhormoon, moet de dosis worden aangepast of de medicatie worden gestopt. De dierenarts zal regelmatig het T4-niveau controleren om de juiste dosis te vinden.

Als de hyperthyreoïdie wordt veroorzaakt door een schildkliertumor, zijn er verschillende behandelingsmogelijkheden. Eén optie is het operatief verwijderen van de tumor. Dit kan echter risico's met zich meebrengen, zoals letsel aan de stembanden of bijschildklieren. Een andere optie is radiojodiumtherapie. Hierbij wordt een radioactieve stof toegediend die zich ophoopt in de schildklier en de tumor vernietigt. Deze methode is zeer effectief en heeft weinig bijwerkingen, maar is ook duur en vereist een gespecialiseerde instelling. Een derde optie is medicamenteuze behandeling met thyreostatica. Deze remmen de productie van schildklierhormoon en kunnen de symptomen verlichten. Ze moeten echter levenslang worden gegeven en kunnen bijwerkingen hebben zoals leverschade of veranderingen in het bloedbeeld.

Prognose van hyperthyreoïdie bij honden

De prognose van hyperthyreoïdie bij honden hangt af van de oorzaak en de behandeling. Als de hyperthyreoïdie wordt veroorzaakt door een overdosis schildklierhormoon, kan het meestal goed onder controle worden gehouden door de dosis aan te passen. Als de hyperthyreoïdie wordt veroorzaakt door een schildkliertumor, kan deze te genezen zijn of alleen palliatief, afhankelijk van het type en de grootte van de tumor en de gekozen behandelingsmethode. In elk geval is het belangrijk om je hond regelmatig door een dierenarts te laten onderzoeken en zijn symptomen in de gaten te houden.

Tips voor hyperthyreoïdie bij honden

Als je hond hyperthyreoïdie heeft, kun je een aantal dingen doen om zijn leven gemakkelijker te maken. Hier zijn enkele tips:

  • Voer je hond voedsel van hoge kwaliteit dat voldoet aan zijn energiebehoeften. Vermijd echter te veel vet en eiwitten, die de schildklier verder kunnen stimuleren.
  • Zorg voor voldoende vers water om vochtverlies door braken of diarree te compenseren.
  • Houd je hond weg van stress, dat kan zijn symptomen verergeren. Zorg voor een rustige en ontspannen omgeving en vermijd plotselinge veranderingen in zijn routine.
  • Geef je hond de voorgeschreven medicijnen precies zoals voorgeschreven door de dierenarts. Let op mogelijke bijwerkingen en meld ze aan de dierenarts.
  • Wees geduldig en liefdevol met je hond. Hij kan niets aan zijn aandoening doen en heeft uw steun en genegenheid nodig.

De auteurs gaan ervan uit dat een dierenarts moet worden geraadpleegd als een dier ziek is en dat medicijnen alleen mogen worden ingenomen na overleg met een arts of apotheker. Alleen een individueel onderzoek kan leiden tot een diagnose en een behandelingsbeslissing.

We helpen je de dichtstbijzijnde dierenarts te vinden → Op deze manier