Παγκρεατικά προβλήματα

Παγκρεατίτιδα (φλεγμονή του παγκρέατος)

Η παγκρεατίτιδα είναι μια οξεία ή χρόνια φλεγμονή του παγκρέατος που προκαλείται από την πρόωρη ενεργοποίηση των πεπτικών ενζύμων στον ίδιο τον αδένα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το πάγκρεας να χωνεύει τον εαυτό του και να καταστρέφει άλλα όργανα κατά τη διαδικασία. Η παγκρεατίτιδα μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή και απαιτεί άμεση κτηνιατρική θεραπεία.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της παγκρεατίτιδας μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με τη σοβαρότητα και την εξέλιξή της. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα περιλαμβάνουν

• Απώλεια της όρεξης
• εμετός
• διάρροια
• κοιλιακό άλγος
• πυρετός
• Αδυναμία
• αφυδάτωση
• ίκτερος

Αιτίες

Η ακριβής αιτία της παγκρεατίτιδας είναι συχνά άγνωστη, αλλά υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο, όπως

• Διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά
• Παχυσαρκία
• Κοιλιακό τραύμα
• Λοιμώξεις
• Φαρμακευτική αγωγή (π.χ. κορτιζόνη ή αντιβιοτικά)
• Ορμονικές διαταραχές (π.χ. σύνδρομο Cushing ή σακχαρώδης διαβήτης)

Διάγνωση

Η διάγνωση της παγκρεατίτιδας βασίζεται στο ιατρικό ιστορικό του ασθενούς, στην κλινική εξέταση και σε διάφορες εξετάσεις αίματος που μετρούν τα επίπεδα συγκεκριμένων ενζύμων (λιπάση και αμυλάση) ή βιοδεικτών (cPLI ή fPLI). Μια υπερηχογραφική εξέταση μπορεί επίσης να βοηθήσει στην αξιολόγηση του παγκρέατος και άλλων οργάνων.

Θεραπεία

Η θεραπεία της παγκρεατίτιδας αποσκοπεί στη μείωση της φλεγμονής, την ανακούφιση από τον πόνο και τη σταθεροποίηση της ισορροπίας των υγρών και των ηλεκτρολυτών. Αυτό περιλαμβάνει:

• Εγχύσεις υγρών
• παυσίπονα
• αντιβιοτικά (για βακτηριακή λοίμωξη)
• Αντιεμετικά (κατά του εμετού)
• Προστατευτικά του στομάχου
• Νηστεία (για 24 έως 48 ώρες)
• Ειδική δίαιτα (χαμηλή σε λιπαρά, εύπεπτη, εμπλουτισμένη με βιταμίνες και μέταλλα)

Η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται από την κατάσταση του σκύλου, αλλά μπορεί να διαρκέσει από μερικές ημέρες έως εβδομάδες. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση νεκρωτικού ιστού ή για την αντιμετώπιση επιπλοκών όπως αποστήματα ή ψευδοκύστεις.

Πρόγνωση

Η πρόγνωση της παγκρεατίτιδας εξαρτάται από τη σοβαρότητα της νόσου, την ανταπόκριση στη θεραπεία και την εμφάνιση επιπλοκών. Η οξεία παγκρεατίτιδα έχει καλύτερη πρόγνωση από τη χρόνια παγκρεατίτιδα, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μη αναστρέψιμη βλάβη του παγκρέατος. Ορισμένοι σκύλοι μπορεί να είναι πιο επιρρεπείς σε περαιτέρω φλεγμονή μετά από παγκρεατίτιδα και να χρειάζεται να ακολουθούν ειδική δίαιτα για όλη τους τη ζωή.

Εξωκρινής παγκρεατική ανεπάρκεια (EPI)

Η εξωκρινής παγκρεατική ανεπάρκεια, ή EPI, είναι μια χρόνια πάθηση κατά την οποία το πάγκρεας δεν παράγει αρκετά πεπτικά ένζυμα για να διασπάσει την τροφή στο έντερο. Αυτό οδηγεί σε ανεπαρκή απορρόφηση θρεπτικών συστατικών, απώλεια βάρους, διάρροια και φούσκωμα. Η EPI δεν θεραπεύεται, αλλά με την κατάλληλη θεραπεία μπορεί να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής του σκύλου.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της EPI μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με τη σοβαρότητα και τη διάρκεια της πάθησης. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα περιλαμβάνουν

• Απώλεια βάρους παρά την καλή όρεξη
• Μεγάλη κατανάλωση τροφής (πολυφαγία)
• Μεγάλη δίψα (πολυδιψία)
• Μεγάλες ποσότητες ούρων (πολυουρία)
• Λιπαρή, δύσοσμη διάρροια
• Φούσκωμα
• Κοιλιακοί θόρυβοι
• Απώλεια γούνας
• Αδυναμία
• Αναιμία

Αιτίες

Η πιο συχνή αιτία της ΕΠΙ είναι η ιδιοπαθής ατροφία του παγκρέατος, η οποία εμφανίζεται κυρίως σε ορισμένες φυλές, όπως οι Γερμανικοί Ποιμενικοί, τα Κόλι και τα Τσάου Τσάου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια των κυττάρων που παράγουν τα πεπτικά ένζυμα, χωρίς να είναι γνωστή μια σαφής αιτία. Άλλες πιθανές αιτίες της ΕΠΙ είναι

• Χρόνια παγκρεατίτιδα
• Συγγενείς δυσπλασίες του παγκρέατος
• Όγκοι του παγκρέατος
• Λοιμώξεις του παγκρέατος

Διάγνωση

Η διάγνωση της ΕΠΙ βασίζεται στο ιατρικό ιστορικό του ασθενούς, στην κλινική εξέταση και σε μια ειδική εξέταση αίματος που μετρά το επίπεδο της ανοσοαντιδραστικότητας που μοιάζει με τη θρυψίνη (TLI). Ένα χαμηλό επίπεδο TLI υποδεικνύει μια EPI. Άλλες εξετάσεις αίματος μπορούν επίσης να βοηθήσουν στον προσδιορισμό των επιπέδων της βιταμίνης Β12, του φυλλικού οξέος και της κοβαλαμίνης, τα οποία συχνά μεταβάλλονται στην EPI. Η εξέταση κοπράνων μπορεί επίσης να είναι χρήσιμη για τον αποκλεισμό άλλων αιτιών διάρροιας.

Θεραπεία

Η θεραπεία μιας ΕΠΙ συνίσταται στην αντικατάσταση των πεπτικών ενζύμων που λείπουν με ειδικά παρασκευάσματα που προστίθενται στην τροφή. Τα παρασκευάσματα αυτά περιέχουν συνήθως παγκρεατική σκόνη από χοίρους ή βοοειδή, η οποία περιέχει αμυλάση, λιπάση και πρωτεάση. Η δοσολογία πρέπει να προσαρμόζεται ατομικά, ανάλογα με το πώς ανταποκρίνεται ο σκύλος στη θεραπεία. Εκτός από τα παρασκευάσματα ενζύμων, μπορεί επίσης να χρειαστεί να χορηγηθούν στον σκύλο πρόσθετα συμπληρώματα διατροφής, όπως

• Βιταμίνη Β12 (για ανεπάρκεια κοβαλαμίνης)
• Φολικό οξύ (για ανεπάρκεια φυλλικού οξέος)
• Αντιβιοτικά (για βακτηριακή υπερανάπτυξη στο λεπτό έντερο)
• Προβιοτικά (για τη βελτίωση της εντερικής χλωρίδας)

Η διατροφή του σκύλου παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στη θεραπεία της ΕΠΙ. Η τροφή πρέπει να είναι υψηλής ποιότητας, εύπεπτη και χαμηλή σε λιπαρά. Ο σκύλος θα πρέπει να τρέφεται σε πολλά μικρά γεύματα κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Πρόγνωση

Η πρόγνωση μιας ΕΠΙ εξαρτάται από τη σοβαρότητα της νόσου, την ανταπόκριση στη θεραπεία και την εμφάνιση επιπλοκών. Η ΕΠΙ δεν θεραπεύεται, αλλά με τη δια βίου θεραπεία ο σκύλος μπορεί να έχει μια φυσιολογική ζωή. Ωστόσο, ορισμένοι σκύλοι μπορεί να είναι πιο επιρρεπείς σε λοιμώξεις ή άλλες ασθένειες.