Διαστολή του στομάχου-volvulus

Αιτίες και παράγοντες κινδύνου

Τα ακριβή αίτια της GDV δεν είναι γνωστά, αλλά υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο. Σε αυτούς περιλαμβάνονται:

• Η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων φαγητού ή αέρα ταυτόχρονα
• Τρώγοντας ζυμώσιμες ή διογκούμενες τροφές
• Πίνοντας πολύ νερό μετά το φαγητό
• Εκτέλεση σωματικής δραστηριότητας λίγο πριν ή μετά το φαγητό
• Η παρουσία κληρονομικής προδιάθεσης ή ανατομικής ανωμαλίας του στομάχου
• Η ηλικία, το φύλο και η φυλή του σκύλου. Η GDV είναι πιο συχνή σε ηλικιωμένους, αρσενικούς και μεγαλόσωμους σκύλους, όπως τα Μεγάλα Δανέζικα, τα Σεντ Μπερνάρντ, τα ιρλανδικά λυκόσκυλα, τα ροτβάιλερ, τα βαϊμαρανέρ και άλλα.

Συμπτώματα και διάγνωση

Τα συμπτώματα της GDV μπορεί να εμφανιστούν πολύ ξαφνικά και να επιδεινωθούν γρήγορα. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Μια διογκωμένη και σκληρή κοιλιά
• Ανησυχία, άγχος και πόνος
• Προσπάθειες εμετού ή ρέψιμο χωρίς επιτυχία
• Σιελόρροια, λαχάνιασμα και χλωμές βλεννογόνες μεμβράνες.
• Αδυναμία, κατάρρευση και σοκ

Εάν παρατηρήσετε αυτά τα συμπτώματα στο σκύλο σας, θα πρέπει να επισκεφθείτε αμέσως έναν κτηνίατρο, καθώς κάθε λεπτό μετράει. Ο κτηνίατρος θα πραγματοποιήσει φυσική εξέταση και θα κάνει ακτινογραφία της κοιλιάς για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση.

Θεραπεία και πρόγνωση

Η θεραπεία της GDV απαιτεί άμεση κτηνιατρική φροντίδα και συχνά επείγουσα χειρουργική επέμβαση. Ο κτηνίατρος θα προσπαθήσει να ανακουφίσει την πίεση στο στομάχι εισάγοντας έναν καθετήρα μέσω του οισοφάγου ή τρυπώντας μια βελόνα μέσα από το κοιλιακό τοίχωμα. Στη συνέχεια θα δώσει στο σκύλο υγρά, παυσίπονα και αντιβιοτικά για την καταπολέμηση του σοκ και την πρόληψη της μόλυνσης. Εάν το στομάχι έχει στραβώσει, θα χρειαστεί να επανατοποθετηθεί χειρουργικά στη φυσιολογική του θέση. Ορισμένες φορές μπορεί επίσης να χρειαστεί να αφαιρεθεί μέρος του στομάχου ή του σπλήνα, εάν έχει υποστεί πολύ σοβαρή βλάβη. Για να αποτραπεί η επανεμφάνιση της GDV, ο κτηνίατρος μπορεί να ράψει το στομάχι στο κοιλιακό τοίχωμα (γαστροπηξία).

Η πρόγνωση για τους σκύλους με GDV εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως η σοβαρότητα της νόσου, ο χρόνος θεραπείας, η παρουσία επιπλοκών και η γενική υγεία του σκύλου. Το ποσοστό θνησιμότητας κυμαίνεται μεταξύ 10% και 60%. Όσο νωρίτερα χορηγηθεί η θεραπεία, τόσο καλύτερες είναι οι πιθανότητες πλήρους ανάρρωσης.

Πρόληψη

Αν και η GDV δεν μπορεί πάντα να προληφθεί, υπάρχουν ορισμένα μέτρα που μπορείτε να λάβετε για να μειώσετε τον κίνδυνο του σκύλου σας. Σε αυτά περιλαμβάνονται:

• Τάισμα του σκύλου σας με πολλά μικρά γεύματα την ημέρα αντί για ένα μεγάλο γεύμα
• Αποφυγή τροφών που μπορεί να παράγουν πολύ αέρα ή αέρια
• Παροχή φρέσκου νερού για το σκύλο σας, αλλά περιορισμό της πρόσληψης νερού μετά το φαγητό
• Αποφυγή σωματικής άσκησης ή άγχους ακριβώς πριν ή μετά το φαγητό
• Έλεγχος του οικογενειακού ιστορικού του σκύλου σας για GDV και συζήτηση της δυνατότητας προληπτικής γαστροπηξίας με τον κτηνίατρό σας, εάν ο σκύλος σας ανήκει σε φυλή υψηλού κινδύνου.