Urinestenen

Wat zijn de oorzaken van urinestenen?

Urinestenen ontstaan wanneer de zouten die opgelost zijn in de urine zich ophopen tot kristallen en deze samenklonteren tot grotere formaties. De zouten kunnen bijvoorbeeld calcium, fosfaat, magnesium of urinezuur zijn. De vorming van urinestenen is afhankelijk van verschillende factoren, zoals

• De concentratie en pH-waarde van de urine
• De samenstelling van het voedsel
• De hoeveelheid drinken en plassen
• De aanwezigheid van bacteriën of andere ziekteverwekkers in de urinewegen
• De genetische aanleg of het ras van de hond

Er zijn verschillende soorten urinestenen, die verschillen in samenstelling en uiterlijk. De meest voorkomende zijn

• Struvietstenen: deze bestaan uit magnesium, ammonium en fosfaat en hebben meestal een glad oppervlak. Ze worden vaak in verband gebracht met bacteriële infecties van de urinewegen en komen vaker voor bij vrouwelijke honden.
• Calciumoxalaatstenen: deze bestaan uit calcium en oxaalzuur en hebben meestal een ruw oppervlak. Ze kunnen bevorderd worden door een hoge calciuminname of een lage pH-waarde van de urine. Ze komen vaker voor bij reuen.
• Uraatstenen: ze bestaan uit urinezuur en hebben meestal een gelige kleur. Ze kunnen worden bevorderd door een hoge purine-inname of een genetisch defect. Ze komen vaker voor bij bepaalde rassen, zoals Dalmatiërs of Schnauzers.

Hoe herken ik urinestenen bij mijn hond?

De symptomen van urinestenen kunnen variëren afhankelijk van de grootte, het aantal, de locatie en het type stenen. Sommige honden vertonen helemaal geen symptomen, terwijl andere honden ernstige symptomen hebben. De meest voorkomende symptomen zijn

• Vaak of moeilijk plassen
• Bloed in de urine of verkleurde urine
• Pijn bij het plassen of in de buikstreek
• Onreinheid of plassen op ongewone plaatsen
• Koorts, verlies van eetlust of lusteloosheid

Als de stenen de urinestroom blokkeren, kan een levensbedreigende urinestopping optreden. Dit uit zich als

• Herhaaldelijk persen zonder te urineren
• Hevige pijn en rusteloosheid
• Braken of diarree
• Shock of coma

Als je een van deze symptomen bij je hond opmerkt, moet je onmiddellijk naar een dierenarts gaan.

Hoe worden urinestenen gediagnosticeerd en behandeld?

Om urinestenen bij je hond te diagnosticeren, zal de dierenarts een lichamelijk onderzoek uitvoeren en een urinemonster nemen. Het urinemonster wordt geanalyseerd op bacteriën, bloed, kristallen en andere afwijkingen. Om de locatie, de grootte en het aantal stenen te bepalen, kan de dierenarts ook een röntgenfoto of echografie maken. Om het soort stenen te bepalen, kan de dierenarts ook een monster van de stenen nemen of ze laten analyseren.

De behandeling van urinestenen hangt af van het type, de grootte en de locatie van de stenen. De mogelijke behandelingen zijn

• Behandeling met medicijnen: sommige stenen, zoals struvietstenen, kunnen worden opgelost door het toedienen van antibiotica, urinezuurverlagende medicijnen of andere stoffen. Dit kan echter enkele weken of maanden duren en vereist regelmatige controle van de urine.
• Verandering van dieet: Sommige stenen, zoals struvietstenen of calciumoxalaatstenen, kunnen worden voorkomen of verminderd door het dieet aan te passen. De dierenarts kan een speciaal dieetvoeder aanbevelen dat de pH-waarde van de urine verandert of de opname van bepaalde mineralen beperkt. U moet uw hond ook altijd voldoende vers water geven om de urine te verdunnen.
• Chirurgische verwijdering: Sommige stenen, zoals grote of talrijke calciumoxalaatstenen, kunnen niet met medicijnen worden opgelost en moeten chirurgisch worden verwijderd. Dit wordt meestal gedaan via een abdominale incisie of een minimaal invasieve methode, zoals endoscopie. De operatie brengt echter ook risico's met zich mee en vereist verdoving en nazorg.
• Irrigatie: Sommige stenen, zoals kleine of afzonderlijke uraatstenen, kunnen worden verwijderd door irrigatie. Dit wordt gedaan door een vloeistof in de blaas of urineleider te brengen, waardoor de stenen uit de urinewegen worden gespoeld. Spoelen kan onder narcose of sedatie worden uitgevoerd.

Hoe kan ik urinestenen bij mijn hond voorkomen?

Om het risico op urinestenen bij je hond te verminderen, moet je de volgende maatregelen nemen:

• Geef je hond een uitgebalanceerd dieet van hoge kwaliteit dat voldoet aan zijn behoeften. Vermijd te veel calcium, fosfor, magnesium of purine in de voeding. Volg de aanbevelingen van je dierenarts met betrekking tot de hoeveelheid en het soort voer.
• Zorg ervoor dat je hond altijd voldoende vers water drinkt. Dit helpt om de urine te verdunnen en de uitscheiding van mineralen te bevorderen. Plaats verschillende waterbakken in huis en ververs het water regelmatig.
• Moedig je hond aan om regelmatig te plassen. Dit helpt voorkomen dat urine te lang in de blaas blijft zitten en dat er kristallen worden gevormd. Ga minstens drie keer per dag met je hond wandelen en prijs hem als hij plast.
• Laat uw hond regelmatig controleren door de dierenarts. Dit helpt om mogelijke urineweginfecties of andere ziekten in een vroeg stadium te herkennen en te behandelen. Laat de urine van je hond minstens één keer per jaar controleren.