Bloedstollingsstoornissen

Wat zijn de oorzaken van bloedstollingsstoornissen bij honden?

Er zijn verschillende oorzaken die kunnen leiden tot bloedstollingsstoornissen bij honden. Sommige zijn aangeboren, dat wil zeggen dat de hond ze vanaf de geboorte heeft. Andere zijn verworven, d.w.z. ze ontwikkelen zich in de loop van het leven door verschillende factoren.

Aangeboren bloedstollingsstoornissen

Aangeboren bloedstollingsstoornissen worden meestal veroorzaakt door een tekort of defect in bepaalde bestanddelen van het bloed die belangrijk zijn voor de bloedstolling. Dit zijn onder andere de bloedplaatjes (trombocyten) en de stollingsfactoren (eiwitten). De bloedplaatjes hechten zich aan de wond en vormen een stolsel dat het bloeden stopt. De stollingsfactoren activeren elkaar in een cascade en vormen fibrine, een netwerk van eiwitdraden dat het stolsel stabiliseert.

Als er te weinig bloedplaatjes worden gevormd of te snel worden afgebroken, kan trombocytopenie optreden. Dit is een verminderd aantal bloedplaatjes in het bloed. Als één of meer stollingsfactoren ontbreken of niet goed werken, kan hemofilie of de ziekte van Von Willebrand optreden. Dit zijn erfelijke aandoeningen van de stollingsfactoren.

Aangeboren bloedstollingsstoornissen worden vaak al duidelijk in de puppytijd, bijvoorbeeld bij het wisselen van tanden of tijdens vaccinaties. Sommige hondenrassen worden vaker getroffen dan andere, bijvoorbeeld Dobermanns, Schotse Terriërs en Shetland Sheepdogs.

Verworven bloedstollingsstoornissen

Verworven bloedstollingsstoornissen kunnen worden veroorzaakt door verschillende factoren die het stollingssysteem aantasten of beschadigen. Deze omvatten:

• Chronische leverziekte: De lever is verantwoordelijk voor de vorming van de meeste stollingsfactoren. Als de leverfunctie verstoord is, kan dit leiden tot een tekort aan stollingsfactoren.
• Tumorziekten: Tumoren in de milt, nier, blaas of darm kunnen leiden tot inwendige bloedingen of de vorming of afbraak van bloedplaatjes verstoren.
• Vergiftiging: Inname van rattengif of bepaalde medicijnen kunnen stollingsfactoren remmen of vernietigen.
• Immuunziekten: Het immuunsysteem kan ten onrechte de lichaamseigen bloedplaatjes of stollingsfactoren aanvallen en afbreken.

Verworven bloedstollingsstoornissen kunnen op elke leeftijd voorkomen en kunnen acuut of chronisch zijn, afhankelijk van de ernst ervan.

Hoe herken je een bloedstollingsstoornis bij honden?

Een bloedstollingsstoornis bij honden kan zich uiten door verschillende symptomen die wijzen op een verhoogde neiging tot bloeden. Deze omvatten

• Langdurige of hevige bloedingen na verwondingen, operaties of injecties
• Bloedneuzen zonder herkenbare oorzaak
• Kleine rode vlekjes op de huid (petechiën) of grotere bloeduitstortingen (hematomen)
• Bloed in ontlasting (zwart of rood) of urine (rood of bruin)
• Bloed in braaksel of speeksel
• Bleke slijmvliezen (mond, ogen, oren)
• Vermoeidheid, zwakte, verlies van eetlust
• Kortademigheid, hartkloppingen, shock

Als je een of meer van deze symptomen bij je hond opmerkt, moet je onmiddellijk een dierenarts raadplegen. Een bloedstollingsstoornis kan levensbedreigend zijn en moet snel worden behandeld.

Hoe wordt een bloedstollingsstoornis bij honden vastgesteld?

Om een bloedstollingsstoornis bij honden te diagnosticeren, moet de dierenarts een bloedtest uitvoeren. Hierbij worden verschillende parameters gemeten die informatie geven over de functie van het stollingssysteem. Deze omvatten

• Het aantal bloedplaatjes (trombocytentelling)
• De activiteit van de stollingsfactoren (stollingstijd, partiële tromboplastinetijd, protrombinetijd)
• De concentratie van fibrinogeen (een stollingsfactor) en fibrine (het eindproduct van stolling)
• De aanwezigheid van antilichamen tegen bloedplaatjes of stollingsfactoren (immunoassays)

Afhankelijk van de resultaten kan de dierenarts het type en de oorzaak van de stollingsstoornis bepalen en een passende behandeling instellen.

Hoe wordt een bloedstollingsstoornis bij honden behandeld?

De behandeling van een bloedstollingsstoornis bij honden hangt af van de ernst, het type en de oorzaak van de stoornis. Het doel is om het bloeden te stoppen, het bloedverlies te compenseren en de onderliggende aandoening te behandelen.

Mogelijke behandelingsmethoden zijn

• Het toedienen van hemostatische medicijnen die de bloedstolling bevorderen of de bloedvaten vernauwen
• De toediening van vitamine K, die belangrijk is voor de vorming van sommige stollingsfactoren
• Het toedienen van bloedtransfusies die bloedplaatjes of stollingsfactoren vervangen
• De toediening van immunosuppressiva, die het immuunsysteem onderdrukken en zo de vernietiging van bloedplaatjes of stollingsfactoren voorkomen
• Chirurgische verwijdering van tumoren of andere bronnen van inwendige bloedingen
• De behandeling van leverziekte of vergiftiging met specifieke medicijnen of procedures

De prognose voor een hond met een bloedstollingsstoornis hangt af van veel factoren, zoals de ernst van de bloeding, de algemene conditie van de hond en de reactie op de behandeling. Sommige honden met een bloedstollingsstoornis kunnen een normaal leven leiden als ze regelmatig worden gecontroleerd en behandeld. Andere honden kunnen sterven aan ernstige complicaties zoals orgaanfalen of hersenbloedingen.

Hoe kan een bloedstollingsstoornis bij honden voorkomen worden?

Een aangeboren bloedstollingsstoornis bij honden kan niet worden voorkomen omdat het genetisch bepaald is. Verantwoord fokken kan er echter voor zorgen dat er geen honden met een bekende erfelijke aandoening worden gefokt. Je moet je hond ook regelmatig laten controleren op tekenen van een bloedstollingsstoornis.

Een verworven bloedstollingsstoornis bij honden kan gedeeltelijk worden voorkomen door bepaalde risicofactoren te vermijden of tot een minimum te beperken. Deze omvatten:

• Het vermijden van rattengif of andere giftige stoffen in de omgeving van de hond
• Het vermijden van medicijnen die de bloedstolling kunnen verstoren, zoals aspirine of ibuprofen
• Het vermijden van verwondingen of trauma's die kunnen leiden tot hevige bloedingen
• Regelmatige controle en behandeling van leveraandoeningen of tumoren