parasitaire infecties

Endoparasieten

Endoparasieten zijn wormen en protozoën die leven in interne organen zoals de darmen, longen of het hart. Ze worden meestal oraal opgenomen, bijvoorbeeld door contact met besmette uitwerpselen, grond of water, door het eten van rauw vlees of door het bijten van gastheren zoals vlooien of muggen.

Wormen

Wormen zijn de bekendste endoparasieten bij de hond. Er zijn verschillende soorten wormen die verschillende organen kunnen aantasten. De meest voorkomende zijn

• Rondwormen: ze leven in de dunne darm en kunnen tot 18 cm lang worden. Ze zien eruit als spaghetti en zijn soms zichtbaar in het braaksel of de ontlasting van de hond. Rondwormen kunnen diarree, braken, buikpijn, winderigheid, gebrek aan eetlust, vermagering en een opgeblazen buik veroorzaken, vooral bij puppy's. Ze kunnen ook het immuunsysteem van de hond verzwakken. Ze kunnen ook het immuunsysteem verzwakken en de groei belemmeren. Rondwormen zijn zoönotisch, wat betekent dat ze zich ook op mensen kunnen verspreiden en onder andere oog- of leverschade kunnen veroorzaken.
• Haakwormen: Ze leven ook in de dunne darm en zijn veel kleiner dan spoelwormen. Ze hebben haakvormige monddelen waarmee ze zich vasthechten aan het darmslijmvlies en bloed zuigen. Haakwormen kunnen leiden tot bloedarmoede, diarree, braken, gewichtsverlies en zwakte. Bij puppy's kunnen ze zelfs dodelijk zijn. Haakwormen zijn ook zoönotisch en kunnen bij mensen huidontsteking of darmschade veroorzaken.
• Lintwormen: Ze leven in de dunne of dikke darm en bestaan uit vele platte segmenten die elk eitjes bevatten. De segmenten worden met de ontlasting uitgescheiden en zien eruit als rijstkorrels. Lintwormen worden meestal overgedragen door het eten van gastheren zoals vlooien of knaagdieren. Lintwormen veroorzaken meestal geen ernstige symptomen, maar kunnen leiden tot jeuk in de anus, diarree, braken of verminderde prestaties. Sommige lintwormsoorten zijn zoönotisch en kunnen cysten vormen in verschillende organen bij mensen.
• Hartwormen: Ze leven in de grote bloedvaten van het hart en de longen en kunnen tot 30 cm lang worden. Ze worden overgedragen door de beet van muggen die de larven van de worm bij zich dragen. Hartwormen kunnen leiden tot hartfalen, hoesten, kortademigheid, leverschade, nierfalen en zelfs de dood. Hartwormen zijn nog zeldzaam in Duitsland, maar komen voor in Zuid- en Oost-Europa en in tropische en subtropische gebieden. Hartwormen zijn niet zoönotisch, maar kunnen wel voorkomen bij katten en fretten.

De diagnose van wormen wordt meestal gesteld door een ontlastingsmonster te onderzoeken op wormeieren of -segmenten. De behandeling bestaat uit het toedienen van speciale ontwormingsmedicatie, die moet worden aangepast aan het type worm en de hond. Het voorkomen van wormen is erg belangrijk om de gezondheid van je hond en je gezin te beschermen. Dit houdt in

• Uw hond regelmatig ontwormen volgens een individueel schema dat is opgesteld door uw dierenarts. De frequentie van ontwormen hangt af van verschillende factoren, zoals de leeftijd, gezondheid, levensstijl en het reisgedrag van uw hond. Over het algemeen wordt elke drie tot zes maanden ontwormen aanbevolen, bij puppy's vaker.
• Vermijd contact met besmette uitwerpselen, grond of water. Dit omvat ook het regelmatig verwijderen van hondenpoep uit de tuin of openbare plaatsen.
• Het vermijden van rauw vlees of slachtafval dat besmet kan zijn met wormlarven. Als je je hond rauw vlees wilt voeren, moet je het eerst invriezen of koken om de larven te doden.
• Tussengastheren zoals vlooien of muggen bestrijden met geschikte producten zoals spot-ons, halsbanden of sprays.

Protozoa

Naast wormen zijn verschillende protozoën typische endoparasieten bij honden. Net als bij wormen lopen vooral jonge dieren risico. Bij volwassen honden verloopt een infectie vaak zonder verdere symptomen. De meest voorkomende protozoën zijn

• Giardia: Dit zijn flagellaten die oraal worden opgenomen en zich vermenigvuldigen in de dunne darm. Ze veroorzaken meestal waterige tot slijmerige diarree, die ook bloed kan bevatten. Giardia kan ook leiden tot braken, verlies van eetlust, gewichtsverlies en uitdroging. Giardia is zoönotisch en kan ook diarree bij mensen veroorzaken.
• Coccidia: Dit zijn sporen die oraal worden ingenomen en zich vermenigvuldigen in de dunne darm. Ze veroorzaken meestal bloederige diarree, die ook slijm kan bevatten. Coccidia kunnen ook leiden tot braken, koorts, uitputting en uitdroging. Coccidia zijn niet zoönotisch, maar kunnen wel voorkomen bij katten.
• Leishmania: Dit zijn eencellige parasieten die worden overgedragen door de beet van zandvliegen. Ze infecteren verschillende organen zoals de huid, lymfeklieren, het beenmerg of inwendige organen. Leishmania kan leiden tot huidveranderingen zoals haaruitval, roos, zweren of knobbels. Ze kunnen ook leiden tot koorts, gewichtsverlies, bloedarmoede, nierfalen of gewrichtsontsteking. Leishmania is nog zeldzaam in Duitsland, maar komt voor in Zuid- en Oost-Europa en in tropische en subtropische gebieden. Leishmania zijn zoönotisch en kunnen huid- of orgaanziekten bij mensen veroorzaken.

De diagnose protozoa wordt meestal gesteld door een fecesmonster te onderzoeken op parasieten of hun antigenen. De behandeling bestaat uit het toedienen van speciale medicijnen, die moeten worden aangepast aan de parasiet en de hond. De preventie van protozoën is vergelijkbaar met die van wormen:

• Regelmatig de uitwerpselen onderzoeken op parasieten of hun antigenen.
• Vermijden van contact met besmette uitwerpselen, grond of water.