Anaplasmose

Oorzaken van anaplasmose

De meest voorkomende ziekteverwekkers die anaplasmose bij honden veroorzaken zijn Anaplasma phagocytophilum en Anaplasma platys. Deze bacteriën worden op de hond overgedragen door de beet van besmette teken. De teken moeten minstens 24 uur aan de hond vastzitten om de bacterie te kunnen overbrengen. De teken die Anaplasma phagocytophilum overbrengen zijn voornamelijk de houtteek (Ixodes ricinus) en de schapenteek (Ixodes scapularis). De teken die Anaplasma platys overbrengen zijn voornamelijk de bruine hondenteek (Rhipicephalus sanguineus) en de Amerikaanse hondenteek (Dermacentor variabilis).

Anaplasma phagocytophilum infecteert de witte bloedcellen van de hond en kan leiden tot ontsteking van de bloedvaten, gewrichten, longen en hersenen. Anaplasma platys tast de bloedplaatjes van de hond aan en kan leiden tot verminderde bloedstolling en bloedingen.

Diagnose van anaplasmose

De diagnose van anaplasmose bij honden is gebaseerd op de klinische symptomen, de medische voorgeschiedenis, de detectie van antilichamen tegen de bacterie in het bloedserum of de detectie van bacterieel DNA in het bloed met een PCR-test. De klinische symptomen van anaplasmose kunnen variëren afhankelijk van het aangetaste orgaan, maar typische symptomen zijn onder andere

• Koorts
• verlies van eetlust
• gewichtsverlies
• lusteloosheid
• Gewrichtspijn en zwelling
• kreupelheid
• Bloedingen uit de neus, mond of anus
• Blauwe plekken onder de huid
• Bleke slijmvliezen
• Vergrote lymfeklieren
• Kortademigheid
• Hoesten
• Aanvallen

De symptomen kunnen acuut of chronisch zijn en kunnen overlappen met andere infectieziekten zoals de ziekte van Lyme of ehrlichiose. Het is daarom belangrijk om een nauwkeurige diagnose te stellen voor een juiste behandeling.

Behandeling van anaplasmose

De behandeling van anaplasmose bij honden bestaat uit het toedienen van antibiotica zoals doxycycline of tetracycline gedurende ten minste vier weken. De antibiotica werken tegen de bacterie en kunnen de symptomen verlichten. Ze kunnen echter niet alle bacteriën doden en er kan een terugval optreden. Daarom is het belangrijk om de behandeling niet te vroeg te stoppen en regelmatig een controle bij de dierenarts te laten uitvoeren.

Naast antibiotica kan het nodig zijn om de hond te ondersteunen met pijnstillers, ontstekingsremmers of bloedtransfusies, afhankelijk van de ernst van de ziekte. Een goed dieet, veel vocht en rust kunnen ook bijdragen aan het herstel.

Preventie van anaplasmose

De beste manier om anaplasmose bij honden te voorkomen is het vermijden van tekenbeten. Dit houdt in dat je de hond regelmatig controleert op teken en ze snel en correct verwijdert. De hond moet ook behandeld worden met een geschikt tekenwerend middel dat zowel een afwerende als een dodende werking heeft. Er zijn verschillende producten zoals halsbanden, spot-ons of tabletten die je hond tegen teken kunnen beschermen. Vraag echter altijd advies aan uw dierenarts welk product het meest geschikt is voor uw hond.

U kunt het risico op tekenbeten ook verkleinen door uw hond weg te houden van gebieden waar veel teken voorkomen, zoals hoog gras, struiken of bossen. U moet er ook voor zorgen dat de hond niet in contact komt met wilde dieren die teken kunnen overbrengen.

Tot slot kunt u uw hond regelmatig laten testen op anaplasmose om een vroege diagnose en behandeling mogelijk te maken. Dit is vooral belangrijk voor honden die in endemische gebieden leven of veel reizen.