systemische lupus erythematosus

Oorzaken en risicofactoren

De exacte oorzaak van SLE is nog niet bekend, maar het is een factorziekte waarbij verschillende triggers kunnen leiden tot een klinisch manifeste ziekte, bijvoorbeeld

• genetica
• infecties
• UV-straling
• medicatie

Sommige rassen zijn gevoeliger voor het ontwikkelen van SLE. Dit zijn meestal middelgrote tot grote honden, zoals:

• Afghaanse windhond
• Beagle
• Collie
• Duitse Herdershond
• Ierse Setter
• Nova Scotia Eendrijvende Retriever
• Oud-Engelse Herdershond
• Poedel
• Shetland Herdershond

De gemiddelde leeftijd waarop SLE begint is 5 jaar, maar SLE is ook gerapporteerd bij honden van 6 maanden oud. In één onderzoek werden mannelijke honden vaker getroffen door SLE dan vrouwelijke honden.

Symptomen en verschijnselen

De symptomen van SLE kunnen plotseling of geleidelijk optreden. Ze zijn afhankelijk van welke delen van het lichaam het immuunsysteem aanvalt. De symptomen van SLE kunnen in de loop van de tijd verergeren of verbeteren - je hond kan beter worden, dan weer slechter, dan weer beter. Er kunnen ook meer symptomen optreden naarmate SLE vordert.

Typische symptomen zijn

• lusteloosheid
• Verminderde eetlust
• Kreupelheid die zich van ledemaat tot ledemaat verplaatst
• Huidveranderingen zoals roodheid, verdunning, lokale zweren, verlies van pigmentatie en verdunning of verlies van vacht
• koorts
• Zweren op de overgang tussen de huid en het slijmvlies (bijv. op de lippen)
• Vergrote lymfeklieren
• Vergrote milt
• Vergrote lever
• Spierpijn
• Spieratrofie
• Problemen met het zenuwstelsel

Diagnose en behandeling

De diagnose van SLE kan moeilijk en langdurig zijn vanwege de soms aspecifieke symptomen. Er is niet één test die duidelijk SLE aantoont, dus andere mogelijke oorzaken moeten worden uitgesloten. Deze omvatten

• Leishmaniasis
• Mucocutane pyodermie (huidinfecties)
• Epitheliotroop lymfoom (een vorm van huidkanker)
• Andere auto-immuunziekten

Om de diagnose SLE te stellen, zal je dierenarts een grondig klinisch onderzoek uitvoeren en verschillende testen laten doen, zoals

• bloedbeeld
• bloedchemie
• urineonderzoek
• ANA-test (antinucleair antilichaam)
• Reumatoïde factor test
• Biopsieën van aangetaste weefsels

De behandeling van SLE hangt af van welke orgaansystemen zijn aangetast. Het belangrijkste doel is om het immuunsysteem te onderdrukken en ontstekingen te verminderen. Hiervoor worden meestal immunosuppressiva gebruikt zoals corticosteroïden (bijv. prednisolon) of cytostatica (bijv. azathioprine). De dosering en duur van de medicatie moeten individueel worden aangepast om bijwerkingen te minimaliseren en de kwaliteit van leven te behouden.

Naast medicamenteuze behandeling kunnen ook andere maatregelen nodig zijn, zoals

• Rust en beperkte activiteit als de gewrichten ontstoken zijn
• Bescherming tegen zonlicht als de huid gevoelig is
• Een aangepast dieet van hoge kwaliteit als de nieren aangetast zijn
• Pijnstillers indien nodig

Lange termijn prognose en preventie

SLE is een chronische ziekte die niet genezen kan worden. De prognose hangt af van de ernst en de mate van orgaanschade. Sommige honden kunnen met de juiste behandeling een relatief normaal leven leiden, terwijl anderen ernstige complicaties kunnen ontwikkelen die tot de dood kunnen leiden.

Preventie van SLE is moeilijk omdat de exacte oorzaak onbekend is. Het wordt aanbevolen om niet te fokken met honden met SLE of met een familiegeschiedenis van SLE om het risico op overerving te verkleinen. Je moet je hond ook regelmatig laten onderzoeken en letten op mogelijke tekenen van SLE. Als je een verandering in het gedrag of uiterlijk van je hond opmerkt, moet je zo snel mogelijk naar een dierenarts gaan.