Zapalenie gruczołu odbytu
Zapalenie gruczołu odbytowego to bolesny i nieprzyjemny stan, który stosunkowo często występuje u psów. W tym artykule dowiesz się o przyczynach, objawach i możliwościach leczenia zapalenia gruczołu odbytu oraz o tym, jak można mu zapobiegać.
Czym są gruczoły odbytu?
Gruczoły odbytowe to dwa małe gruczoły znajdujące się po lewej i prawej stronie odbytu psa. Wytwarzają one brązowawą wydzielinę, która nadaje odchodom psa indywidualny zapach i służy do oznaczania terytorium. Wydzielina ta jest zwykle uwalniana wraz z kałem podczas defekacji psa.
Jak rozwija się zapalenie gruczołu odbytu?
Zapalenie gruczołów odbytu jest zwykle spowodowane zablokowaniem lub niedrożnością przewodów gruczołów odbytu. Wydzieliny nie mogą już wtedy odpływać i gromadzą się w gruczołach. Umożliwia to namnażanie się bakterii i wywołuje stan zapalny.
Najczęstszymi przyczynami zablokowania gruczołów odbytu są
- Zbyt miękkie lub zbyt twarde odchody psa: Jeśli odchody psa są zbyt miękkie lub zbyt twarde, nie ma wystarczającego ciśnienia, aby wypchnąć wydzieliny z gruczołów. Kał powinien mieć twardą, ale niezbyt suchą konsystencję.
- Długa lub gęsta s ierść: Jeśli pies ma długą lub gęstą sierść w okolicy odbytu, może ona blokować kanały wydalnicze gruczołów odbytu. Należy regularnie przycinać lub szczotkować sierść, aby utrzymać ją w czystości.
- Nadmiernie zakwaszona flora jel itowa: Jeśli flora jelitowa psa jest niezrównoważona, kwasy i toksyny mogą przedostawać się do worków odbytowych i stwardnieć lub zwiększyć ilość wydzieliny.
- Patologicznie zwiększona czynność gruczołów : W rzadkich przypadkach pies może mieć genetycznie uwarunkowaną nadczynność gruczołów odbytu i produkować zbyt dużo wydzieliny.
- Zapalenie sąsiednich narządów: W bardzo rzadkich przypadkach zapalenie sąsiednich narządów, takich jak prostata, może zwężać przewody wydalnicze gruczołów odbytu.
Jakie są objawy zapalenia gruczołów odbytu?
Zapalenie gruczołu odbytu jest bardzo nieprzyjemne i bolesne dla psa. Typowe objawy to
- Saneczkowanie: Pies przesuwa tylną część ciała po podłodze, aby złagodzić ucisk lub swędzenie gruczołów odbytu.
- Lizanie lub gryzienie okolicy odb ytu: Pies często liże lub gryzie odbyt, aby złagodzić podrażnienie. Może to powodować dodatkowe rany lub egzemę.
- Ból podczas wypróżniania, siedzenia lub chodzenia: Pies wykazuje oznaki bólu podczas defekacji lub unika siadania lub poruszania się.
- Agresywne zachowanie po dotknięciu tylnej części ciała: Twój pies reaguje agresywnie lub bojaźliwie, gdy dotykasz lub badasz jego tylną część ciała.
- Krew lub ropa w odbycie: Twój pies ma krwawą lub ropną wydzielinę z odbytu, co wskazuje na zaawansowany stan zapalny.
- Gorączka: Pies ma gorączkę, co wskazuje na poważną infekcję.
- Pęknięte gruczoły odbytu: W bardzo ciężkich przypadkach gruczoły odbytu mogą pęknąć i pozostawić wypełnione ropą, otwarte rany.
Jak diagnozuje się i leczy zapalenie gruczołów odbytu?
Jeśli zauważysz u swojego psa jeden lub więcej z powyższych objawów, zdecydowanie powinieneś zabrać go do weterynarza. Weterynarz dokładnie zbada okolice odbytu psa i przeprowadzi badanie doodbytnicze, aby ocenić stan gruczołów odbytu.
Leczenie zapalenia gruczołów odbytu zależy od stopnia zaawansowania choroby. W większości przypadków lekarz weterynarii dokona udrożnienia zablokowanych gruczołów odbytu w celu usunięcia wydzieliny. Udrażnianie gruczołów odbytu jest bardzo nieprzyjemne dla psa i powinno być wykonywane wyłącznie przez weterynarza lub doświadczonego groomera. Nie powinieneś próbować robić tego samodzielnie, ponieważ możesz sprawić psu ból lub pogorszyć stan zapalny.
Jeśli gruczoły odbytu są w stanie zapalnym, weterynarz przepłucze je również roztworem antyseptycznym i w razie potrzeby poda antybiotyk lub środek przeciwbólowy. Jeśli gruczoły odbytu pękły, muszą zostać chirurgicznie oczyszczone i naprawione.
W bardzo rzadkich przypadkach może być konieczne chirurgiczne usunięcie gruczołów odbytu, jeśli są one przewlekle zaognione lub wielokrotnie powodują problemy. Należy to jednak rozważać tylko w ostateczności, ponieważ może to prowadzić do powikłań, takich jak nietrzymanie moczu lub kału.
Jakie domowe sposoby pomagają w zapaleniu gruczołu odbytu?
Oprócz leczenia weterynaryjnego, możesz również pomóc swojemu psu za pomocą domowych środków, aby złagodzić objawy i przyspieszyć gojenie. Przydatne mogą być następujące domowe środki zaradcze:
- Herbata rumiankowa: Rumianek ma działanie przeciwzapalne i uspokajające. Możesz przygotować herbatę rumiankową i pozostawić ją do ostygnięcia. Następnie namocz w niej czystą szmatkę i połóż ją na okolicy odbytu psa. Czynność tę można powtarzać kilka razy dziennie.
- Kompres z twarogu: Twaróg ma działanie chłodzące i zmniejszające przekrwienie. Możesz rozprowadzić trochę twarogu na czystej szmatce i położyć ją na okolicy odbytu psa. Czynność tę można powtarzać kilka razy dziennie przez około 15 minut.
- Żel z aloesu: Aloes ma działanie lecznicze i nawilżające. Możesz nałożyć trochę żelu z aloesu na podrażnioną skórę psa. Czynność tę można powtarzać kilka razy dziennie.
- Olej kok osowy: Olej kokosowy ma działanie antybakteryjne i nawilżające. Możesz nałożyć trochę oleju kokosowego na podrażnioną skórę psa. Czynność tę można powtarzać kilka razy dziennie.
Jak zapobiegać zapaleniu gruczołu odbytu?
Najlepszym sposobem zapobiegania zapaleniu gruczołów odbytu jest zdrowa dieta i odpowiednia higiena psa. Poniższe wskazówki mogą być pomocne:
- Karm psa wysokiej jakości karmą, która zawiera wystarczającą ilość błonnika. Błonnik zapewnia twardy, ale niezbyt suchy kał, który optymalnie opróżnia gruczoły odbytu.
- Unikaj podawania psu zbyt wielu smakołyków lub resztek ze stołu, które mogą zmiękczyć jego odchody.
- Podawaj psu dużo świeżej wody, aby zapewnić mu odpowiednie nawodnienie.
- Regularnie przycinaj lub szczotkuj sierść w okolicy odbytu, aby utrzymać ją w czystości.
- Regularnie sprawdzaj okolice odbytu psa pod kątem oznak zaparcia lub stanu zapalnego.
- Regularnie sprawdzaj gruczoły odbytu psa przez lekarza weterynarii lub doświadczonego psiego groomera i w razie potrzeby usuwaj je.
Autorzy zakładają, że w przypadku choroby zwierzęcia należy skonsultować się z weterynarzem, a leki należy przyjmować wyłącznie po konsultacji z lekarzem lub farmaceutą. Tylko indywidualne badanie może doprowadzić do postawienia diagnozy i podjęcia decyzji o leczeniu.
Pomożemy Ci znaleźć najbliższego weterynarza → W ten sposób