Skip to main content

Test supresji T3

Test supresji T3 jest metodą stosowaną do sprawdzania funkcji tarczycy u psów. Stosuje się go głównie w przypadku podejrzenia nadczynności tarczycy. W tym artykule dowiesz się, jak działa ten test, kiedy jest przydatny i jakie niesie ze sobą ryzyko.

Co to jest test supresji T3?

Test supresji T3 opiera się na zasadzie, że tarczyca dostosowuje produkcję hormonów tarczycy (T3 i T4) w zależności od ich ilości we krwi. Jeśli tarczyca funkcjonuje normalnie, będzie produkować mniej hormonów, gdy ich poziom we krwi jest wysoki i więcej hormonów, gdy ich poziom we krwi jest niski. Mechanizm ten jest kontrolowany przez inny hormon zwany tyreotropiną (TSH), który jest wytwarzany w przysadce mózgowej. TSH stymuluje tarczycę do produkcji większej ilości hormonów, gdy jest ich za mało i hamuje je, gdy jest ich za dużo.

W teście supresji T3 psu podaje się sztuczną T3 przez kilka dni w celu zahamowania czynności tarczycy. Próbki krwi są pobierane przed i po leczeniu, a stężenia T3, T4 i TSH są mierzone. Jeśli tarczyca reaguje normalnie, poziomy T4 i TSH powinny spaść po leczeniu, ponieważ tarczyca jest hamowana przez sztuczną T3. Jeśli tarczyca jest nadczynna, na przykład z powodu łagodnego lub złośliwego guza, nie zareaguje na sztuczną T3 i będzie nadal produkować zbyt dużo hormonu. W takim przypadku poziomy T4 i TSH pozostaną niezmienione lub nawet wzrosną po leczeniu.

Kiedy stosuje się test supresji T3?

Test supresji T3 jest przede wszystkim stosowany u psów, które wykazują objawy nadczynności tarczycy, takie jak utrata masy ciała, zwiększony apetyt, niepokój, kołatanie serca lub utrata sierści. Nadczynność tarczycy jest jednak rzadką chorobą u psów, która jest zwykle spowodowana złośliwym guzem tarczycy. Bardziej powszechną chorobą tarczycy u psów jest niedoczynność tarczycy, tj. niedoczynność tarczycy. Zazwyczaj można ją zdiagnozować za pomocą prostego badania krwi.

Test supresji T3 może być również stosowany u psów, które muszą przyjmować leki mogące wpływać na czynność tarczycy, takie jak kortyzon lub fenobarbital. Leki te mogą prowadzić do fałszywie niskiego poziomu T4, nawet jeśli tarczyca funkcjonuje normalnie. W takim przypadku test supresji T3 może pomóc w rozróżnieniu między prawdziwą a fałszywą niedoczynnością tarczycy.

Jakie są zagrożenia związane z testem supresji T3?

Test supresji T3 jest testem inwazyjnym, który wymaga pobrania kilku próbek krwi i długotrwałego podawania sztucznej T3. Sztuczna T3 może mieć skutki uboczne, takie jak kołatanie serca, niepokój lub biegunka. Może również prowadzić do tymczasowej niedoczynności tarczycy, która normalizuje się ponownie po odstawieniu leku. Test powinien być zatem przeprowadzany wyłącznie pod nadzorem lekarza weterynarii i tylko u psów z wysokim podejrzeniem nadczynności tarczycy.

Test supresji T3 również nie zawsze jest rozstrzygający. Czasami mogą wystąpić wyniki fałszywie dodatnie lub fałszywie ujemne, w zależności od reakcji psa na sztuczną T3. Dlatego też test powinien być zawsze interpretowany w połączeniu z innymi badaniami, takimi jak badanie ultrasonograficzne tarczycy lub biopsja.

 

Test supresji T3 to metoda stosowana do sprawdzania czynności tarczycy u psów. Jest on stosowany głównie u psów z objawami nadczynności tarczycy, która jest zwykle spowodowana guzem tarczycy. Test jest jednak inwazyjny, może mieć skutki uboczne i nie zawsze jest wiarygodny. Dlatego powinno być przeprowadzane wyłącznie przez weterynarza i porównywane z innymi testami.


Autorzy zakładają, że w przypadku choroby zwierzęcia należy skonsultować się z weterynarzem, a leki należy przyjmować wyłącznie po konsultacji z lekarzem lub farmaceutą. Tylko indywidualne badanie może doprowadzić do postawienia diagnozy i podjęcia decyzji o leczeniu.

Pomożemy Ci znaleźć najbliższego weterynarza → W ten sposób