Skip to main content

Mięsak kościopochodny

Kostniakomięsak to złośliwa i agresywna postać raka kości, która występuje głównie u psów ras dużych i ciężkich. Jest to bardzo bolesna i zagrażająca życiu choroba, która może szybko rozprzestrzenić się na inne narządy. W tym artykule dowiesz się więcej o przyczynach, objawach, diagnozie, leczeniu i rokowaniu kostniakomięsaka u psów.

Co to jest kostniakomięsak?

Kostniakomięsak to guz składający się ze zdegenerowanych komórek kości. Komórki te namnażają się w sposób niekontrolowany i tworzą miękką, niezwapniałą substancję kostną zwaną osteoidem. Osteoid niszczy i przemieszcza zdrową kość, czyniąc ją niestabilną i kruchą. Podrażnia również okostną, która jest bardzo wrażliwa na ból.

Kostniakomięsak występuje najczęściej w kończynach, zwłaszcza na przednich kończynach w okolicy łokcia i na tylnych kończynach w okolicy stawu kolanowego. Może jednak występować również w innych obszarach szkieletu, takich jak czaszka, kręgosłup lub miednica.

Kostniakomięsak jest najczęstszym nowotworem kości u psów i stanowi około 85% wszystkich nowotworów kości. Dotyka głównie psy w średnim i starszym wieku, ale młode psy również mogą zachorować na tę chorobę. U niektórych ras, takich jak berneński pies pasterski, dog niemiecki, rottweiler, doberman, seter irlandzki czy owczarek niemiecki, występują predyspozycje genetyczne.

Jakie są objawy kostniakomięsaka?

Pierwszym i najbardziej zauważalnym objawem kostniakomięsaka jest nagła kulawizna nogi lub kończyny. Kulawizna jest zwykle trwała i nie można jej złagodzić środkami przeciwbólowymi. Pies odczuwa również ból podczas dotykania lub poruszania dotkniętym obszarem.

Oprócz kulawizny może wystąpić obrzęk tkanki wokół kości, który czasami jest widoczny lub wyczuwalny. Obrzęk może być ciepły lub twardy i może ulec zapaleniu lub owrzodzeniu. W zaawansowanych przypadkach może dojść do samoistnego złamania kości, co określa się mianem złamania patologicznego.

Innym objawem kostniakomięsaka jest utrata masy ciała lub utrata apetytu u psa. Dzieje się tak, ponieważ guz zużywa dużo energii i osłabia układ odpornościowy. Pies może również wydawać się ospały, zmęczony lub przygnębiony.

Jak diagnozuje się kostniakomięsaka?

Jeśli zauważysz kulawiznę lub obrzęk u swojego psa, powinieneś jak najszybciej udać się do weterynarza. Weterynarz przeprowadzi dokładne badanie fizykalne i poszuka innych objawów kostniakomięsaka.

Aby postawić diagnozę, weterynarz zwykle wykonuje badanie rentgenowskie dotkniętej kości. Na zdjęciu rentgenowskim można rozpoznać typowe zmiany w kości, takie jak rozpad lub nagromadzenie substancji kostnej. Czasami widoczny może być również sam guz.

Aby upewnić się, że jest to kostniakomięsak, a nie inna choroba, taka jak infekcja lub zapalenie stawów, weterynarz może również pobrać próbkę tkanki (biopsja). Polega ona na pobraniu niewielkiej próbki guza w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym i zbadaniu jej pod mikroskopem.

Aby ustalić, czy guz rozprzestrzenił się na inne narządy, weterynarz może również przeprowadzić dalsze badania, takie jak badanie krwi, badanie ultrasonograficzne lub tomografia komputerowa (CT). Badania te mogą również pomóc w określeniu najlepszej opcji leczenia dla psa.

Jak leczy się kostniakomięsaka?

Leczenie kostniakomięsaka zależy od różnych czynników, takich jak wiek i stan zdrowia psa, stadium i lokalizacja guza oraz życzenia właściciela. Leczenie ma dwa cele: złagodzenie bólu i przedłużenie życia psa.

Najczęstszą i najskuteczniejszą metodą leczenia kostniakomięsaka jest amputacja chorej kończyny. Amputacja całkowicie eliminuje guz i ból oraz zapobiega patologicznym złamaniom. Większość psów radzi sobie bardzo dobrze z trzema kończynami i ma dobrą jakość życia.

Jednak sama amputacja nie wystarcza do wyleczenia psa, ponieważ w większości przypadków guz już się rozprzestrzenił. Dlatego też zwykle zaleca się chemioterapię, aby spowolnić lub zapobiec powstawaniu przerzutów. Chemioterapia składa się z kilku sesji, podczas których psu podaje się leki zabijające komórki nowotworowe lub hamujące ich wzrost. Chemioterapia może mieć skutki uboczne, takie jak nudności, wymioty lub wypadanie sierści, ale są one zwykle łagodne i tymczasowe.

Radioterapia jest alternatywą lub leczeniem uzupełniającym amputację. Polega ona na napromieniowaniu guza promieniami o wysokiej energii, które niszczą lub uszkadzają komórki nowotworowe. Radioterapia może złagodzić ból i spowolnić wzrost guza, ale nie zatrzymać go. Radioterapia może mieć również skutki uboczne, takie jak podrażnienie skóry lub wypadanie włosów.

Inną opcją leczenia jest terapia przeciwbólowa. Polega ona na podawaniu psu środków przeciwbólowych, takich jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) lub opioidy, w celu zmniejszenia bólu lub uczynienia go bardziej znośnym. Terapia bólu może być stosowana samodzielnie lub w połączeniu z innymi metodami leczenia. Terapia przeciwbólowa nie leczy jednak psa i może mieć również skutki uboczne, takie jak problemy żołądkowo-jelitowe lub uszkodzenie nerek.

Jakie są rokowania w przypadku kostniakomięsaka?

Niestety, rokowanie w przypadku kostniakomięsaka jest złe. Bez leczenia średni czas przeżycia wynosi tylko około dwóch miesięcy od postawienia diagnozy. Dzięki amputacji i chemioterapii czas przeżycia można wydłużyć do około roku. Tylko około 10% psów przeżywa dłużej niż dwa lata od diagnozy.

Rokowanie zależy od różnych czynników, takich jak wiek i stan zdrowia psa, stadium i umiejscowienie guza, rodzaj i skuteczność leczenia oraz indywidualna reakcja psa na terapię.

 

Ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem weterynarii o różnych opcjach leczenia i podjąć decyzję, której priorytetem jest dobro psa. Należy również upewnić się, że pies ma dobrą jakość życia i nie doświadcza niepotrzebnego bólu lub cierpienia.

Autorzy zakładają, że w przypadku choroby zwierzęcia należy skonsultować się z weterynarzem, a leki należy przyjmować wyłącznie po konsultacji z lekarzem lub farmaceutą. Tylko indywidualne badanie może doprowadzić do postawienia diagnozy i podjęcia decyzji o leczeniu.

Pomożemy Ci znaleźć najbliższego weterynarza → W ten sposób