Skip to main content

Karprofen

Reprezentacja Karprofen

Karprofen jest lekiem przeciwbólowym stosowanym u psów z problemami stawowymi lub innymi rodzajami bólu. Jest to niesteroidowy lek przeciwzapalny (NLPZ) o działaniu przeciwzapalnym. W tym artykule dowiesz się więcej na temat stosowania, dawkowania i skutków ubocznych karprofenu u psów.

Co to jest karprofen i w jakim celu się go stosuje?

Karprofen jest substancją czynną zawartą w różnych lekach dla psów. Najbardziej znane z nich to Rimadyl, Carprodyl, Carprieve i Novox. Leki te są dostępne w postaci tabletek, tabletek do żucia lub zastrzyków.

Karprofen jest stosowany głównie u psów z chorobami stawów, takimi jak choroba zwyrodnieniowa stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów, dysplazja stawu łokciowego lub biodrowego. Choroby te powodują ból, sztywność i kulawiznę u dotkniętych nimi psów. Karprofen łagodzi ból i hamuje stan zapalny w stawach.

Karprofen może być również podawany przed lub po operacji w celu zmniejszenia bólu. Może również pomóc w innych stanach bólowych, takich jak ból mięśni, kości lub tkanek miękkich.

Jak dawkuje się karprofen u psów?

Dawkowanie karprofenu zależy od masy ciała psa. Zalecana dawka początkowa wynosi 4 mg na kilogram masy ciała na dobę. Oznacza to, że pies ważący 10 kg otrzyma około 40 mg karprofenu dziennie.

Dawkę można dostosować w zależności od intensywności bólu i tolerancji. Weterynarz może zalecić dokładną dawkę dla danego psa. Maksymalna dawka nie powinna przekraczać 8 mg na kilogram masy ciała dziennie.

Tabletki lub tabletki do żucia można podawać z jedzeniem lub bez jedzenia. Zastrzyki są wstrzykiwane pod skórę przez weterynarza.

Działanie karprofenu jest zazwyczaj szybkie i utrzymuje się do 12 godzin. Czas trwania leczenia zależy od rodzaju i nasilenia choroby. W przypadku ostrego bólu często wystarczy kilka dni, podczas gdy ból przewlekły może wymagać dłuższego leczenia.

Jakie są skutki uboczne stosowania karprofenu u psów?

Podobnie jak wszystkie NLPZ, karprofen może również powodować działania niepożądane. Najczęstsze z nich to dolegliwości żołądkowo-jelitowe, takie jak wymioty, biegunka, utrata apetytu lub krew w stolcu. Można ich uniknąć lub je złagodzić, zmniejszając dawkę lub podając środki chroniące żołądek.

Inne możliwe działania niepożądane obejmują uszkodzenie wątroby lub nerek, zmiany w morfologii krwi, reakcje skórne lub zmiany zachowania. Są one zwykle rzadkie i często występują dopiero po dłuższym stosowaniu.

Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia skutków ubocznych, pies powinien być regularnie badany przez weterynarza. Można przeprowadzić badania krwi w celu sprawdzenia czynności wątroby i nerek.

W przypadku zauważenia jakichkolwiek objawów działań niepożądanych u psa, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem weterynarii i przerwać leczenie karprofenem.

Kiedy nie należy stosować leku Carprofen u psów?

Karprofenu nie wolno stosować, jeśli pies

  • ma nadwrażliwość na karprofen lub inne NLPZ
  • cierpi na wrzody żołądka lub zaburzenia krwawienia
  • jest w ciąży lub karmi piersią
  • jest młodszy niż 6 tygodni
  • cierpi na poważne problemy z wątrobą, nerkami lub sercem.

Ponadto nie należy podawać karprofenu razem z innymi NLPZ lub kortykosteroidami, ponieważ zwiększa to ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Czy istnieją alternatywy dla karprofenu u psów?

Karprofen jest jednym z najczęściej stosowanych leków przeciwbólowych dla psów, ale istnieją inne składniki aktywne o podobnym działaniu. Należą do nich na przykład meloksykam, firokoksyb, robenakoksyb lub ketoprofen. Mogą one być lepiej lub gorzej tolerowane w zależności od psa i jego stanu.

Istnieją również naturalne alternatywy dla karprofenu, które mogą łagodzić ból i promować zdrowie stawów. Należą do nich na przykład omułek zielonowargowy, diabelski pazur, kurkuma lub olej CBD. Można je podawać jako suplementy diety lub jako składnik specjalnej karmy.

Przed podaniem psu alternatywnego środka przeciwbólowego należy zawsze zasięgnąć porady lekarza weterynarii. Może on wyjaśnić zalety i wady różnych opcji i zalecić odpowiednie dawkowanie.

 

Autorzy zakładają, że w przypadku choroby zwierzęcia należy skonsultować się z weterynarzem, a leki należy przyjmować wyłącznie po konsultacji z lekarzem lub farmaceutą. Tylko indywidualne badanie może doprowadzić do postawienia diagnozy i podjęcia decyzji o leczeniu.

Pomożemy Ci znaleźć najbliższego weterynarza → W ten sposób