Kiezelzuur

Wat is siliciumdioxide?

Silica is een verzamelnaam voor verschillende sedimenten en mineralen die een hoog siliciumgehalte hebben. Silicium is een belangrijke bouwsteen voor bindweefsel, botten en kraakbeen in het lichaam. Het is ook betrokken bij de vorming van collageen, een eiwit dat verantwoordelijk is voor de elasticiteit en stevigheid van de huid.

Silica kan worden verkregen uit verschillende bronnen, bijvoorbeeld uit diatomeeën, kwartszand of leisteen. De samenstelling en kwaliteit van kiezelzuur kan variëren afhankelijk van de herkomst. Je moet er daarom op letten dat het zuiver is en een hoog siliciumgehalte heeft als je het koopt.

Hoe werkt siliciumdioxide voor honden?

Siliciumdioxide wordt vaak aanbevolen als voedingssupplement voor honden om hun vacht glanzend en hun klauwen sterk te maken. Er wordt ook gezegd dat kiezelzuur het immuunsysteem versterkt, de spijsvertering bevordert en ontstekingen vermindert. Sommige baasjes melden ook een verbetering van de gezondheid van hun gewrichten en verlichting van de symptomen van artrose bij hun hond.

Er zijn echter geen wetenschappelijke studies die deze effecten van silica bij honden bewijzen. De meeste ervaringen zijn gebaseerd op persoonlijke observaties of aanbevelingen van andere hondeneigenaren. Daarom moet je niet te hoge verwachtingen hebben van silica en je altijd houden aan de aanbevolen dosering.

Hoe kun je siliciumdioxide aan je hond geven?

Silica is verkrijgbaar in verschillende vormen, bijvoorbeeld als poeder, tabletten of capsules. U kunt silica rechtstreeks in de bek van uw hond geven of door het voer mengen. De dosering hangt af van de grootte en het gewicht van uw hond. Als vuistregel geldt: 1 gram silica per 5 kilo lichaamsgewicht per dag.

Je kunt silica permanent of als kuur toedienen. Een kuur moet ongeveer elke drie tot vier maanden worden toegediend en vier tot zes weken duren. Kiezelaarde heeft niet onmiddellijk effect, maar pas na enige tijd van regelmatig gebruik.

Wat zijn de risico's en bijwerkingen van kiezelaarde?

Siliciumaarde wordt beschouwd als niet-giftig en wordt goed verdragen door honden. Een overdosis kan echter leiden tot spijsverteringsproblemen zoals diarree of constipatie. Bovendien kan een te hoge inname van silicium de vorming van nierstenen bevorderen. Houd je daarom altijd aan de aanbevolen dosering en geef je hond voldoende water.

Een andere risicofactor is de kwaliteit van het silicium. Sommige producten kunnen onzuiverheden bevatten zoals kwarts of cristobaliet, die longschade kunnen veroorzaken bij inademing. Zorg er daarom altijd voor dat het silica van hoge zuiverheid is en een laag kwartsgehalte heeft en wees voorzichtig bij het openen van de verpakking.