Bariumhydroxide

Hoe wordt bariumhydroxide verkregen?

Bariumhydroxide wordt meestal verkregen uit bariet (bariumsulfaat) BaSO4, een mineraal dat in de natuur voorkomt.
Bariet wordt verhit met steenkool om bariumsulfide BaS te vormen.Dit reageert vervolgens met water om bariumhydroxide en waterstofsulfide te vormen:

BaS + 2 H2O -> Ba(OH)2 + H2S

Een andere mogelijkheid is om bariumoxide BaO te mengen met water om bariumhydroxide te verkrijgen:

BaO + H2O -> Ba(OH)2

Wat zijn de eigenschappen van bariumhydroxide?

Bariumhydroxide is een vaste, kleurloze stof die uit kristallen bestaat. Het is polymorf, dat wil zeggen dat het in verschillende kristalstructuren kan voorkomen. De stabiele vorm bij kamertemperatuur is monoklien en heeft de ruimtegroep P 2 1 / n. De vorm bij hoge temperatuur is orthorhombisch en heeft de ruimtegroep Pnma.

Bariumhydroxide is slecht oplosbaar in water, maar de oplosbaarheid neemt toe met de temperatuur. Bij 20 °C lost 56 g/l water op, bij 80 °C 947 g/l water. De waterige oplossing van bariumhydroxide wordt ook wel barietwater genoemd en heeft een pH-waarde van 14, wat betekent dat het zeer basisch is en kan worden geneutraliseerd met zuren.

Bariumhydroxide reageert met koolstofdioxide of andere carbonaathoudende zouten om een slecht oplosbaar neerslag van bariumcarbonaat te vormen:

Ba(OH)2 + CO2 -> BaCO3 + H2O

Bariumhydroxide reageert ook met andere metaalzouten om slecht oplosbare bariumzouten te vormen, bijvoorbeeld met zwavelzuur om bariumsulfaat te vormen:

Ba(OH)2 + H2SO4 -> BaSO4 + 2 H2O

Wat zijn de voordelen van bariumhydroxide?

Bariumhydroxide heeft een aantal medische toepassingen, vooral als contrastmiddel voor röntgenstralen. Contrastmiddelen zijn stoffen die bepaalde delen van het lichaam of organen beter zichtbaar maken op röntgenfoto's. Bariumhydroxide zet zich af op de wanden van maag en darmen en vormt zo een contrast met de omliggende weefsels.

Bariumhydroxide kan bij honden worden gebruikt om problemen in het maagdarmkanaal te diagnosticeren, bijvoorbeeld verwondingen, ingeslikte vreemde voorwerpen of organische ziekten. Bariumhydroxide kan ook bijdragen aan een betere diagnose van andere organen zoals het hart, de blaas, de lever, de nieren of de longen.

Wat zijn de nadelen van bariumhydroxide?

Bariumhydroxide heeft ook een aantal nadelen en risico's waar je je bewust van moet zijn. Ten eerste is het een bijtende stof die de huid, ogen en slijmvliezen kan irriteren of verwonden. Daarom moet je altijd beschermende handschoenen en een veiligheidsbril dragen als je met bariumhydroxide werkt.

Ten tweede is het een giftige stof die tot ernstige vergiftiging kan leiden als hij wordt ingeslikt of ingeademd. De symptomen van bariumvergiftiging zijn misselijkheid, braken, diarree, buikpijn, spierzwakte, hartritmestoornissen of kortademigheid. Zorg er daarom altijd voor dat je hond geen bariumhydroxide eet of inademt.

Bariumhydroxide kan ook bijwerkingen hebben als het wordt toegediend als contrastmiddel. Deze omvatten constipatie, winderigheid, buikpijn of allergische reacties. Het kan ook een wisselwerking hebben met andere medicijnen die je hond gebruikt. Informeer daarom altijd je dierenarts als je hond bariumhydroxide krijgt toegediend.