Acetylcholine

Wat is acetylcholine?

Acetylcholine wordt gevormd uit de moleculen choline en acetyl-CoA en wordt opgeslagen in speciale blaasjes. Wanneer een zenuwcel geprikkeld wordt, laat deze acetylcholine los in de synaptische spleet, waar het zich bindt aan specifieke receptoren op de volgende cel. Hierdoor wordt de prikkeling doorgegeven of afgeremd, afhankelijk van welk type receptor wordt geactiveerd.

Er zijn twee hoofdtypen acetylcholinereceptoren: nicotinereceptoren en muscarinereceptoren. Nicotinereceptoren zijn voornamelijk betrokken bij de overdracht van signalen tussen motorische zenuwcellen en skeletspieren. Ze zijn ook verantwoordelijk voor het effect van nicotine , dat zich aan deze receptoren bindt en ze stimuleert.

Muscarine-receptoren zijn voornamelijk betrokken bij de regulatie van inwendige organen zoals het hart, de longen, het maagdarmkanaal en de blaas. Ze zijn ook verantwoordelijk voor het effect van muscarine-receptoren , die zich aan deze receptoren binden en ze remmen.

Welk effect heeft acetylcholine op uw hond?

Acetylcholine heeft veel positieve effecten op je hond. Het helpt hem bijvoorbeeld

• onthouden en leren
• alert en oplettend te zijn
• goed te slapen
• zijn spieren te bewegen
• zijn hartslag te reguleren
• de spijsvertering bevorderen
• zijn blaas onder controle te houden

Te veel of te weinig acetylcholine kan echter ook problemen veroorzaken. Overproductie of overgevoeligheid voor acetylcholine kan bijvoorbeeld leiden tot vergiftigingsverschijnselen , die kunnen worden veroorzaakt door bepaalde planten (bijv. belladonna), schimmels (bijv. vliegenzwam) of insecticiden (bijv. organofosfaten).

De symptomen van een dergelijke vergiftiging kunnen zijn

• Speekselen
• braken
• diarree
• krampen
• kortademigheid
• hartkloppingen
• Verlies van bewustzijn

Omgekeerd kan onderproductie of overgevoeligheid voor acetylcholine leiden tot spierzwakte veroorzaakt door een zeldzame aandoening die myasthenia gravis wordt genoemd. In dit geval worden antilichamen gevormd tegen de lichaamseigen acetylcholinereceptoren, waardoor ze geblokkeerd of vernietigd worden.

De symptomen van een dergelijke aandoening kunnen zijn

• Moeite met slikken
• Heesheid
• Hangende oogleden
• Zwakke kaakspieren
• Slappe staart
• Megaesophagus (abnormaal verwijde slokdarm)

Hoe kunt u uw hond helpen?

Als je vermoedt dat je hond lijdt aan vergiftiging of een aandoening die te maken heeft met zijn acetylcholinegehalte, moet je hem onmiddellijk naar de dierenarts brengen. Die kan een nauwkeurige diagnose stellen en de juiste behandeling instellen.

Afhankelijk van het geval kan deze behandeling bijvoorbeeld bestaan uit

• Toediening van antidota zoals atropine of pralidoxime, die het effect van acetylcholine remmen of verminderen
• Toediening van medicatie zoals diazepam of barbituratendie de stuiptrekkingen verlichten
• Toediening van infusen, die acidose (hyperaciditeit)
• Toediening van antibioticaals er sprake is van een bacteriële infectie
• Ondersteuning van de ademhaling door toediening van zuurstof of beademing
• Voedingsondersteuning via een voedingssonde of parenterale voeding

Om vergiftiging te voorkomen, moet u ervoor zorgen dat uw hond geen toegang heeft tot giftige planten, schimmels of insecticiden. Als u dergelijke stoffen gebruikt, moet u ze veilig opbergen en uit de buurt van uw hond houden.

Als je hond aan myasthenia gravis lijdt, kan dit worden behandeld met medicijnen die het acetylcholineniveau verhogen of de antilichaamproductie onderdrukken. Bijvoorbeeld:

• Toediening van cholinesteraseremmers zoals pyridostigmine of neostigmine, die de afbraak van acetylcholine vertragen
• Toediening vanimmunosuppressiva zoals prednisolon of azathioprine, die het immuunsysteem dempen
• Toediening van antibiotica en protonpompremmers in het geval van mega-oesofagus-gerelateerde aspiratiepneumonie
• Aanpassen van voedingspositie en -frequentie in geval van mega-oesofagus

Om de diagnose myasthenia gravis te stellen, kan een bloedtest op acetylcholine receptor antilichamen worden uitgevoerd. Er is ook een speciale test die de Tensilon-test wordt genoemd, waarbij een cholinesteraseremmer wordt ingespoten en een kortdurende verbetering van de symptomen wordt waargenomen.