Anaplasma

Τι είναι η αναπλάσμωση;

Η αναπλάσμωση είναι μια μολυσματική ασθένεια των σκύλων που προκαλείται από βακτήρια του γένους Anaplasma. Υπάρχουν δύο τύποι Anaplasma που αφορούν τους σκύλους: Το Anaplasma phagocytophilum και το Anaplasma platys.

Το Anaplasma phagocytophilum προσβάλλει τα λευκά αιμοσφαίρια (κοκκιοκύτταρα) του σκύλου και μεταδίδεται συνηθέστερα στην Ευρώπη από το είδος του κοινού ξύλινου κρότωνος. Η ασθένεια αυτή ήταν παλαιότερα γνωστή και ως "κοκκιοκυτταρική ερλιχίωση".

Το Anaplasma platys προσβάλλει τα αιμοπετάλια (θρομβοκύτταρα) του σκύλου και μεταδίδεται κυρίως στη νότια Ευρώπη, την Αφρική και την Ασία από διάφορα είδη κροτώνων. Η ασθένεια αυτή είναι επίσης γνωστή ως "θρομβοκυτταρική αναπλάσμωση" ή "κυκλική θρομβοπενία σκύλου".

Πώς αναγνωρίζετε την αναπλάσμωση στους σκύλους;

Τα συμπτώματα της αναπλάσμωσης στους σκύλους μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο του παθογόνου, την ανοσολογική κατάσταση του σκύλου και την παρουσία άλλων λοιμώξεων. Πολλοί σκύλοι δεν εμφανίζουν καθόλου ή εμφανίζουν μόνο ήπια συμπτώματα και αναρρώνουν μόνοι τους. Ωστόσο, άλλοι σκύλοι μπορεί να νοσήσουν σοβαρά και να χρειαστούν θεραπεία.

Τα συμπτώματα της αναπλάσμωσης που προκαλείται από το Anaplasma phagocytophilum μπορεί να περιλαμβάνουν :

• Πυρετός, ιδιαίτερα υψηλός για 3 έως 5 ημέρες
• Απώλεια της όρεξης
• Ναυτία και εμετός
• χωλότητα
• διάρροια
• Πρησμένες αρθρώσεις
• Διευρυμένοι λεμφαδένες
• Επιφανειακή αιμορραγία
• Αιμορραγία από τη μύτη
• Βήχας
• Διαταραχές ισορροπίας
• Φλεγμονή του αμφιβληστροειδούς στο μάτι

Τα συμπτώματα της αναπλάσμωσης που προκαλείται από το Anaplasma platys μπορεί να είναι

• Πυρετός
• Αναιμία
• Τάση αιμορραγίας
• ρινορραγία
• Αιμορραγία των ούλων
• Μώλωπες στο δέρμα

Πώς γίνεται η διάγνωση της αναπλάσμωσης σε σκύλους;

Για τη διάγνωση της αναπλάσμωσης σε σκύλους, ο κτηνίατρος πρέπει να αναλύσει ένα δείγμα αίματος από το σκύλο. Μπορεί να χρησιμοποιήσει διάφορες μεθόδους, όπως :

• Μικροσκοπική εξέταση: Αυτό περιλαμβάνει την εξέταση των κυττάρων του αίματος σε μικροσκόπιο για την αναγνώριση των βακτηρίων. Ωστόσο, αυτό δεν είναι πάντα αξιόπιστο, καθώς τα βακτήρια είναι ορατά μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα μετά τη μόλυνση.
• Ορολογική εξέταση: Το αίμα εξετάζεται για αντισώματα έναντι των βακτηρίων. Αυτό δείχνει αν ο σκύλος είχε τρέχουσα ή προηγούμενη μόλυνση. Ωστόσο, μπορεί να χρειαστούν αρκετές εβδομάδες για να είναι ανιχνεύσιμα τα αντισώματα και μπορεί να παραμείνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα ακόμη και σε θεραπευμένους σκύλους.
• Μοριακή εξέταση: Με αυτήν εξετάζεται το αίμα για το γενετικό υλικό (DNA) των βακτηρίων. Πρόκειται για την πιο ακριβή μέθοδο ανίχνευσης μιας ενεργής λοίμωξης. Ωστόσο, είναι επίσης πιο ακριβή και χρονοβόρα από τις άλλες μεθόδους.

Πώς αντιμετωπίζεται η αναπλάσμωση στους σκύλους;

Η θεραπεία της αναπλάσμωσης στους σκύλους συνίσταται συνήθως σε αντιβιοτική θεραπεία. Αυτή περιλαμβάνει συνήθως τη χρήση φαρμάκων από την ομάδα των τετρακυκλινών, όπως η δοξυκυκλίνη. Η διάρκεια της θεραπείας μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τη σοβαρότητα της νόσου και την ανταπόκριση του σκύλου, αλλά συνήθως κυμαίνεται μεταξύ 2 και 4 εβδομάδων.

Εκτός από την αντιβιοτική θεραπεία, μπορεί επίσης να είναι απαραίτητη η υποστήριξη του σκύλου με άλλα φάρμακα ή μέτρα, όπως :

• Παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη: Αυτά μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων του σκύλου, ιδίως στην περίπτωση φλεγμονής των αρθρώσεων ή πυρετού.
• Μετάγγιση αίματος: Αυτό μπορεί να είναι απαραίτητο εάν ο σκύλος έχει σοβαρή αναιμία ή έντονη τάση αιμορραγίας.
• Θεραπεία με υγρά: Αυτό μπορεί να βοηθήσει στη σταθεροποίηση της ισορροπίας υγρών και ηλεκτρολυτών του σκύλου, ιδίως σε περιπτώσεις εμετού ή διάρροιας.
• Συμπτωματική θεραπεία: Αυτή μπορεί να προσαρμοστεί ανάλογα με τις ατομικές ανάγκες του σκύλου, για παράδειγμα σε περιπτώσεις φλεγμονής των ματιών ή βήχα.

Πώς μπορεί να προληφθεί η αναπλάσμωση στους σκύλους;

Ο καλύτερος τρόπος για την πρόληψη της αναπλάσμωσης στους σκύλους είναι η αποφυγή των τσιμπημάτων από τσιμπούρια. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να γίνει αυτό, όπως :

• Απωθητικά κροτώνων: Αυτά μπορούν να εφαρμοστούν ως spot-on, κολάρο, ταμπλέτα ή σπρέι και έχουν απωθητική ή θανατηφόρα δράση κατά των κροτώνων. Θα πρέπει να ανανεώνονται τακτικά και να χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή ή του κτηνιάτρου.
• Έλεγχος των κροτώνων: Αυτός συνίσταται στον καθημερινό έλεγχο του σκύλου για κρότωνες και, εάν είναι απαραίτητο, στην αφαίρεσή τους με κατάλληλο τσιμπιδάκι για κρότωνες. Θα πρέπει να δίνεται προσοχή στο να πιάνεται το τσιμπούρι όσο το δυνατόν πιο κοντά στο δέρμα και να μην το πιέζετε ή το στρίβετε, ώστε να αποφεύγεται η μετάδοση βακτηρίων.
• Εμβολιασμός: Υπάρχει εμβολιασμός κατά του Anaplasma phagocytophilum για σκύλους που διατίθεται σε ορισμένες χώρες. Μπορεί να χορηγηθεί ως μέρος ενός συνδυασμένου εμβολίου κατά διαφόρων ασθενειών που μεταδίδονται από τσιμπούρια. Ο εμβολιασμός πρέπει να χορηγείται σύμφωνα με τις συστάσεις του κτηνιάτρου.