Nietrzymanie moczu

Przyczyny nietrzymania moczu u psów

Istnieje kilka możliwych przyczyn nietrzymania moczu u psów, które mogą się różnić w zależności od wieku, płci i rasy psa. Niektóre z najczęstszych to

• Hormonalne nietrzymanie moczu: występuje głównie u wykastrowanych samic psów, które mają niedobór estrogenu. Hormon ten jest ważny dla napięcia zwieracza cewki moczowej. Bez estrogenu mięsień zwieracza może zwiotczeć i doprowadzić do wycieku moczu, zwłaszcza gdy pies śpi lub jest zrelaksowany.
• Nietrzymanie moczu związane z nerwami: Może być spowodowane urazami lub chorobami rdzenia kręgowego lub mózgu, które wpływają na nerwy odpowiedzialne za kontrolę pęcherza i jelit. Może to wystąpić na przykład w przypadku przepukliny dysku, guzów lub chorób zwyrodnieniowych, takich jak zespół ogona końskiego.
• Anatomiczne nietrzymanie moczu: Jest to zwykle wrodzone i dotyka głównie młode psy. Jest spowodowane wadami rozwojowymi układu moczowego, które prowadzą do niepełnego zamknięcia cewki moczowej. Może to mieć miejsce na przykład w przypadku ektopii moczowodów, w której moczowody nie otwierają się do pęcherza, ale do pochwy lub odbytnicy.
• Infekcyjne nietrzymanie moczu: Jest to spowodowane infekcjami bakteryjnymi lub grzybiczymi dróg moczowych, które prowadzą do podrażnienia i zapalenia pęcherza i cewki moczowej. Może to prowadzić do częstego parcia na mocz, bólu podczas oddawania moczu i utraty moczu. Infekcjom mogą sprzyjać różne czynniki, takie jak osłabiony układ odpornościowy, cukrzyca lub ciała obce w drogach moczowych.
• Inne przyczyny: Istnieją inne możliwe przyczyny nietrzymania moczu u psów, takie jak nadmierne rozciągnięcie pęcherza z powodu zablokowania dróg moczowych, osłabienie mięśni dna miednicy z powodu wieku lub otyłości lub stres psychiczny lub lęk.

Objawy nietrzymania moczu u psów

Objawy nietrzymania moczu u psów mogą się różnić w zależności od przyczyny i nasilenia. Niektóre z najczęstszych to

• Wyciek moczu: może występować w postaci dryblingów lub strumieni, zwłaszcza gdy pies śpi, leży, stoi lub jest szczęśliwy. Wyciek moczu może również pozostać niezauważony, jeśli pies myje się lub wylizuje sierść do sucha.
• Wyciek kału: Może wystąpić w postaci rozmazanego kału lub stałego kału, zwłaszcza gdy pies się wysila, kaszle lub kicha. Defekacja może również pozostać niezauważona, jeśli pies myje się lub wylizuje sierść do sucha.
• Podrażnienie skóry: Stały kontakt z moczem lub kałem może powodować podrażnienie i stan zapalny skóry wokół odbytu lub genitaliów. Może to prowadzić do zaczerwienienia, obrzęku, swędzenia i wypadania sierści. Skóra może również stać się bardziej podatna na infekcje.
• Zmiany behawioralne: Pies z nietrzymaniem moczu może odczuwać wstyd, niepokój lub depresję. Może się wycofać, mniej bawić, jeść lub reagować agresywnie. Może również próbować ukryć swoje ślady, liżąc je lub zakopując.

Diagnoza nietrzymania moczu u psów

Jeśli podejrzewasz, że Twój pies ma nietrzymanie moczu, powinieneś jak najszybciej zabrać go do weterynarza. Weterynarz przeprowadzi dokładne badanie w celu ustalenia przyczyny nietrzymania moczu. Badanie będzie obejmować

• Wywiad medyczny: weterynarz zapyta o wiek, płeć, rasę, kastrację i stan zdrowia psa. Będzie również chciał wiedzieć, jak długo występuje nietrzymanie moczu, jak często i jak poważne jest oraz czy występują inne objawy.
• Badanie fizykalne: Weterynarz zbada psa palpacyjnie w celu wykrycia ewentualnych urazów, guzów lub wad rozwojowych. Zmierzy również temperaturę, puls i ciśnienie krwi oraz zbada skórę i sierść.
• Badanie moczu: Weterynarz pobierze próbkę moczu od psa w celu zbadania go pod kątem infekcji, obecności krwi, cukru lub innych nieprawidłowości. Może również wykonać posiew moczu w celu określenia rodzaju patogenu.
• Badanie krwi: Weterynarz pobierze próbkę krwi od psa w celu zbadania poziomu hormonów, cukru, czynności nerek lub innych nieprawidłowości. Może również wykonać badanie poziomu hormonów, aby wykluczyć lub potwierdzić niedobór estrogenów.
• Procedury obrazowania: Lekarz weterynarii może użyć radiogramów, ultradźwięków lub innych technik obrazowania w celu oceny struktury i funkcji układu moczowego, rdzenia kręgowego lub mózgu. Może również wykonać badanie z użyciem środka kontrastowego w celu wykrycia ewentualnych wad rozwojowych lub zatorów.

Leczenie nietrzymania moczu u psów

Leczenie nietrzymania moczu u psów zależy od przyczyny. Niektóre z najczęstszych opcji leczenia to

• Leki: istnieją różne leki, które można stosować w zależności od przyczyny nietrzymania moczu. Na przykład hormony, takie jak estrogen lub testosteron, mogą wzmocnić zwieracz cewki moczowej, antybiotyki lub leki przeciwgrzybicze mogą zwalczać infekcje, a leki przeciwzapalne mogą łagodzić podrażnienia.
• Operacja: W niektórych przypadkach operacja może być konieczna w celu skorygowania przyczyny nietrzymania moczu. Na przykład można skorygować wady rozwojowe, usunąć guzy lub wszczepić rozrusznik serca w celu stymulacji nerwów.
• Środki pomocnicze: Istnieją różne środki pomocnicze, które mogą pomóc psu i właścicielowi radzić sobie z nietrzymaniem moczu. Na przykład pieluchy lub wkładki mogą zbierać mocz lub kał i chronić skórę, cewniki moczowe lub dreny pęcherza mogą odciążyć drogi moczowe, a akupunktura lub fizjoterapia mogą poprawić funkcjonowanie nerwów.

Wskazówki dotyczące codziennego życia z nietrzymającym moczu psem

Pies z nietrzymaniem moczu potrzebuje dużo miłości i zrozumienia ze strony właściciela. Oto kilka wskazówek, jak ułatwić psu życie:

• Utrzymuj psa w czystości i suchości: regularnie czyść skórę i sierść psa wilgotną szmatką lub łagodnym szamponem. Często zmieniaj pieluchy lub wkładki i używaj maści ochronnej lub kremu do skóry.
• Zapewnij psu częste wyjścia na zewnątrz: Zapewnij psu możliwość częstego wychodzenia na zewnątrz w celu opróżnienia pęcherza lub jelit. Chwal go za każdym razem, gdy załatwi swoje potrzeby.
• Unikaj czynników stresogennych: Postaraj się zapewnić psu spokojne i zrelaksowane otoczenie. Unikaj głośnych dźwięków i stresu.