Skip to main content

Γαστρεντερικό έλκος

(Ανακατεύθυνση από Έλκη στομάχου)

Το γαστρεντερικό έλκος είναι μια πληγή στη βλεννογόνο μεμβράνη του στομάχου ή του εντέρου που μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες. Αυτή η κατάσταση μπορεί να προκαλέσει πόνο, αιμορραγία, απώλεια όρεξης και άλλα συμπτώματα στους σκύλους. Σε αυτό το άρθρο, θα μάθετε για τις αιτίες, τα σημάδια και τις επιλογές θεραπείας του γαστρεντερικού έλκους στους σκύλους.

Αιτίες των γαστρεντερικών ελκών σε σκύλους

Υπάρχουν πολλές πιθανές αιτίες γαστρεντερικών ελκών σε σκύλους, αλλά μερικές από τις πιο συνηθισμένες είναι:

  • Η χρήση φαρμάκων που μπορεί να ερεθίσουν ή να βλάψουν το βλεννογόνο του στομάχου, όπως τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), τα κορτικοστεροειδή ή η ασπιρίνη.
  • Μόλυνση από το βακτήριο Helicobacter pylori, το οποίο επιτίθεται στην επένδυση του στομάχου και προκαλεί φλεγμονή.
  • Μια χρόνια ασθένεια που αυξάνει την οξύτητα στο στομάχι, όπως η νεφρική ανεπάρκεια, η ηπατική νόσος ή το σύνδρομο Cushing.
  • Τραύμα ή τραυματισμός του γαστρεντερικού σωλήνα, όπως ξένα σώματα, όγκοι ή χειρουργική επέμβαση.
  • Άγχος, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη έκκριση στομαχικού οξέος.

Σημάδια γαστρεντερικών ελκών σε σκύλους

Τα συμπτώματα ενός γαστρεντερικού έλκους σε σκύλους μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με τη σοβαρότητα και τη θέση του έλκους. Μερικά από τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι τα εξής:

  • Εμετός από αίμα ή υλικό που μοιάζει με κόκκους καφέ
  • Μαύρα, πηχτά ή αιματηρά κόπρανα
  • Απώλεια της όρεξης ή απώλεια βάρους
  • Κοιλιακό άλγος ή δυσφορία
  • Λήθαργος ή αδυναμία
  • Χλωμοί βλεννογόνοι μεμβράνες ή αναιμία

Επιλογές θεραπείας για τα γαστρεντερικά έλκη σε σκύλους

Η θεραπεία για ένα γαστρεντερικό έλκος σε σκύλους εξαρτάται από την αιτία, τη σοβαρότητα και την κατάσταση του σκύλου. Ορισμένες από τις πιθανές θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν:

  • Διακοπή ή προσαρμογή της φαρμακευτικής αγωγής που μπορεί να προκάλεσε ή να επιδείνωσε το έλκος.
  • Η χορήγηση αντιβιοτικών για την καταπολέμηση της λοίμωξης από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού.
  • Η χορήγηση φαρμάκων που μειώνουν ή εξουδετερώνουν το οξύ του στομάχου, όπως αναστολείς αντλίας πρωτονίων (PPIs), αναστολείς υποδοχέων ισταμίνης (H2 blockers) ή αντιόξινα.
  • Η χορήγηση φαρμάκων που προάγουν την επούλωση του βλεννογόνου, όπως η σουκραλφάτη ή η μισοπροστόλη.
  • Η χορήγηση μεταγγίσεων αίματος, υγροθεραπείας ή άλλων υποστηρικτικών μέτρων σε περίπτωση σοβαρής αιμορραγίας ή σοκ.
  • Χειρουργική αφαίρεση ξένων σωμάτων, όγκων ή άλλων αποφράξεων στο γαστρεντερικό σωλήνα.
  • Προσαρμογή της δίαιτας για την προστασία και την ανακούφιση του γαστρεντερικού σωλήνα. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει χαμηλή σε λιπαρά, εύπεπτη και συχνή σίτιση.

Οι συγγραφείς υποθέτουν ότι πρέπει να ζητείται η γνώμη κτηνιάτρου εάν ένα ζώο είναι άρρωστο και ότι τα φάρμακα πρέπει να λαμβάνονται μόνο μετά από διαβούλευση με γιατρό ή φαρμακοποιό. Μόνο μια εξατομικευμένη εξέταση μπορεί να οδηγήσει σε διάγνωση και απόφαση θεραπείας.

Μπορούμε να σας βοηθήσουμε να βρείτε τον πλησιέστερο κτηνίατρο → Με αυτόν τον τρόπο